زمانی که کونیو کایهو تلاش کرد تا پایداری میانگین دمای سطح زمین و تنوع زیستی سیاره را اندازه‌گیری کند، یک اثر عمدتاً خطی پیدا کرد. هر چه تغییر دما بیشتر باشد، میزان انقراض نیز بیشتر می شود.بیشترین انقراض های دسته جمعی زمانی رخ داده است که دما حدود ۷ درجه سانتی گراد کاهش یافته است. اما انقراض بر اثر گرمایش جهانی، در اثر افزایش دمایی تقریباً ۹ درجه سانتیگرادی رخ داده است. این عدد بسیار بالاتر از تخمین‌های قبلی است که نشان می‌داد افزایش دمایی ۵.۲ درجه سانتی‌گرادی می‌تواند منجر به انقراض بزرگ دریایی، مشابه پنج انقراض بزرگ قبلی شود.

تا پایان این قرن، گرمایش جهانی در مسیر افزایش دما تا ۴.۴ درجه سانتیگراد قرار دارد. کایهو پیش‌بینی می‌کند: «گرمایش ۹ درجه سانتی‌گرادی زمین در بدترین حالت، حداقل تا سال ۲۵۰۰ ظاهر نمی‌شود». البته کایهو منکر این نیست که بسیاری از انقراض ها در خشکی و دریا به دلیل تغییرات آب و هوایی در حال وقوع است. اما او معتقد است گستردگی آن به اندازه گذشته نخواهد بود.

با این حال، تنها تغییر درجه آب و هوا نیست که گونه ها را در معرض خطر قرار می دهد. بزرگترین رویداد انقراض دسته جمعی روی زمین که باعث مرگ ۹۵ درصد از گونه های شناخته شده در آن زمان شد، حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش در مدت زمانی بیش از ۶۰,۰۰۰ سال رخ داد. اما گرمایش امروز زمین به لطف انتشار سوخت های فسیلی توسط انسان ها در مقیاس زمانی بسیار کوتاه تری رخ می دهد. شاید گونه‌های بیشتری در ششمین رویداد انقراض زمین بمیرند، نه به دلیل گرمایش، بلکه به این دلیل که تغییرات آنقدر سریع اتفاق می افتاد که بسیاری از گونه‌ها نتوانند سازگار شوند.دانشمندان به هر طریقی که داده ها را بررسی می کنند، واضح است که بسیاری از گونه ها محکوم به فنا هستند، مگر اینکه بتوانیم تغییرات آب و هوایی را متوقف کنیم. درصد دقیق تلفات و زمان آن، هنوز مورد بحث است.