به گزارش همشهری آنلاین، در پایتخت ظرفیت‌های تاریخی فوق‌العاده‌ای وجود دارد که می‌توان از آنها برای رونق و ترویج گردشگری استفاده کرد. در همین راستا سال ۹۵ با تصویب شورای شهر تهران ۱۴مهرماه روز تهران نامگذاری شده و یک هفته هم به این مناسبت اختصاص ‌داده‌ شده تا از این طریق فرصتی برای آشنایی بیشتر شهروندان با اماکن تاریخی و میراثی تهران فراهم شود. آثاری که گرچه در سال‌های اخیر دچار فرسودگی و برخی هم تخریب شدند، اما مدیریت شهری در دوره جدید قصد احیا و باززنده‌سازی‌ آنها را دارد. آنطور که مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران گفته: «احیای محله‌های تاریخی شهر با ارائه طرح‌های موضوعی و موضعی انجام می‌شود و در نخستین گام این کار در محدوده حصار صفوی(منطقه۱۲) به مساحت ۴۴۰هکتار و حصار ناصری(مناطق۱۱و۱۲) به مساحت ۲هزار هکتار که مرکز تهران قدیم محسوب می‌شوند، انجام خواهد شد.» به‌گفته نیما نیازمند، حصار ناصری امروز قلب تهران محسوب می‌شود و حصار صفوی هم در برگیرنده بازار قدیم است. این محدوده (حصاری ناصری و صفوی) در روزگاران قدیم یعنی حدود ۹۰سال پیش محل سکونت و فعالیت بود و امروز به‌عنوان میراث ارزشمند، بی‌بدیل و هویت‌ساز تهران شناخته می‌شود.

رعایت اصول در مرمت بافت‌های تاریخی
برای حفظ تاریخ و هویت بافت‌های ارزشمند، باید مرمت آنها براساس اصول انجام شود چرا که بازسازی آنها با استفاده از مصالح و الگوهای مدرن سبب نابودشدن آثار تاریخی و از بین‌رفتن هویتشان می‌شود. نیازمند با تأیید این مطلب تأکید کرد: «در مواجهه با بافت‌های تاریخی نباید تفکر انقطاع‌گرایانه و مدرنیستی داشت چرا که کانسپت‌های مدرن (طراحی) سبب از بین‌رفتن حافظه تاریخی و پاکسازی میراث گذشتگان می‌شود. همچنین محصور کردن بافت تاریخی یا جداکردن آن از مجموعه شهر کار درستی نیست. زیرا تمام شهر یک واحد و یک پیکر است. نکته دیگر که باید مورد توجه قرار گیرد، توسعه بافت تاریخی است و باید تلاش شود در عین حفاظت از این بناهای ارزشمند و میراثی، زمینه توسعه آنها را فراهم کرد.» او در ادامه گفت: «توسعه بافت‌های جدید شهری در کنار بی‌توجهی به بافت تاریخی و دگرگونی فرم و ساختار محله‌های قدیمی، یعنی گسترش عناصر کالبدی جدید و فراموشی عناصر تاریخی. متأسفانه امروزه این بافت‌ها بدون برنامه باقی ‌مانده‌اند؛ تاحدی‌که امروزه عملاً براساس تقاضاست که تعیین می‌شود چه اتفاقی باید در این محدوده‌ها رخ دهد و این همان آسیب مدیریتی رایج است.»

احیا به‌جای تخریب
احیای بناهای تاریخی به‌جای تخریب، رویکرد مدیریت شهری است و آنطور که نیازمند عنوان کرده: « شهرداری تهران در مدیریت بافت‌های تاریخی پایتخت پیگیر اهدافی است چون تقویت جریان زندگی و تداوم آرامش و سکونت در بافت تاریخی، صیانت از هویت و یکپارچگی بافت، احیای ارزش‌های تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، مذهبی، رونق اقتصادی محله‌ها در چارچوب حفظ و بهبود ارزش‌های کالبدی، ضابطه‌مند کردن ساخت‌وسازها متناسب با هویت محله‌های تاریخی و ایجاد وحدت رویه در نحوه برخورد با بافت‌های تاریخی است.»