گروه علمی: وقتی صحبت از تصاویر دراماتیک و الهامبخش از فضا به میان میآید، کمتر کسی میتواند با چیزی که به نظر میرسد تصویری از هیچ چیز است، ایراد بگیرد؛ تصویری جذاب از چیزی که به نظر میرسد سوراخی در بافت فضا است، که توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا گرفته شدهاست.
پدیدهای که توسط تلسکوپ بهعنوان «چاله کلید کیهانی» توصیف میشود، چیزی است که به عنوان سحابی بازتابی شناخته میشود، بخشی از زبالههایی که از تشکیل یک ستاره تازه متولد شده، یا در این مورد، یک منظومه ستارهای کوچک و چندگانه ایجاد شده است و به عنوان V۳۸۰ Orionis در صورت فلکی شکارچی است.
جرم آسمانی شبح مانندی که در اینجا می بینید، به نام NGC ۱۹۹۹، حدود ۱۳۵۰ سال نوری از سیاره ما فاصله دارد. نه چندان دور از سحابی شکارچی، یک کارخانه ستاره سازی با اندازه قابل توجهی که اتفاقا نزدیک ترین نوع خود به زمین است.
این شکاف در وسط سحابی بازتابی واقعاً یک بخش خالی از فضا است، اگرچه ستاره شناسان در ابتدا فکر می کردند که ممکن است یک گلوله بوک باشد؛ یک ابر متراکم و سرد، متشکل از گاز، مولکول ها و غبار، که به نظر می رسد پس زمینه را مسدود می کند.در اطراف سوراخ میتوانیم ابری از غبار را ببینیم که نور ستاره V۳۸۰ Orionis را منعکس میکند، که نزدیک به مرکز سوراخ کلید کیهانی قابل مشاهده است. این جایی است که نام سحابی بازتابی از آن گرفته شده است، nebula به معنای "ابر" یا "مه" در لاتین.
آژانس های فضایی آن را به عنوان "مانند مه پیچ در پیچ در اطراف چراغ خیابان" توصیف می کنند، اما در این مرحله دلیل شکاف عظیم در وسط ابر ناشناخته است. با این حال، اگر یک فیلم علمی تخیلی فیلمبرداری میکردیم، میتوانیم بگوییم که این دریچه مناسبی برای ورود بیگانگان است – یا مکانی ایدهآل برای قرار دادن یک پورتال به جهان دیگری.
این عکس که برای اولین بار توسط دوربین سیاره ای میدان گسترده ۲ در هابل در سال ۱۹۹۹ ثبت شد، مشاهدات بعدی از تلسکوپ ها از جمله رصدخانه فضایی هرشل آژانس فضایی اروپا (ESA) قرار گرفت. تصویر نهایی و داستان پشت آن در واقع یک تلاش گروهی از سازهای متعدد است.
هابل بیش از ۳۰ سال است که ستارهها و کهکشانهای اطراف ما را به تصویر میکشد و هنوز هم قوی است. ما اخیراً آن را دیدیم که یک نمای نزدیک زیبا از سحابی شکارچی و عکسی از یک "آینه" عجیب کهکشانی ایجاد شده توسط عدسی گرانشی گرفته است.البته این تلسکوپ چیزی فراتر از تصاویر زیباست – این تلسکوپ به دانشمندان کمک کرده است تا درک خود را از جهان نیز تعمیق بخشند، چه در کشف سیارک های جدید و چه در پیش بینی مرگ خورشید.