سید علی فاطمی درخصوص علت افزایش قیمت بی‌رویه داروها، بیان می‌کند: «مشکل کمبود داروها برای نوع داخلی است، البته افزایش قیمت دارو واقعا لازم بود ولی دیرهنگام انجام شد. ما یک افزایش قیمت با اجرای طرح دارویار داشتیم و خیلی از شرکتها به افزایش قیمت اعتراض داشتند. اگر ما همان زمان افزایش قیمتها را اعمال می‌کردیم، الان با کمبود داروها مواجه نمی‌شدیم. کارخانه‌ها زیانده بودند و نمی‌توانستند تولید کنند. از سویی چون کارخانه‌های ما عمدتا سهامی عام هستند، باید به سهامداران پاسخگو باشد. دولت در مهر ماه با افزایش قیمت‌ها موافقت کرد و ما دو ماه مرداد و شهریور را از دست دادیم. در آن زمان کارخانه‌ها تولید نکردند یا تولیدشان کم شد.

نتیجه این کاهش تولید هم در آبان ماه خود را نشان داد. این قطعا یک سوءتدبیری بود که باید زودتر پیشگیری می‌شد. اگر واقعا افزایش قیمت نیاز نبود، چرا در مهر ماه با آن موافقت شد و اگر لازم بود چرا زودتر انجام نشد؟»
نایب رئیس انجمن داروساران ایران در واکنش به واردات دارو عنوان می‌کند: «اکنون واردات دارو همانند نوش دارو بعد مرگ سهراب است.

دولت باید زودتر با واردات جبران می‌کرد. برای این کار هم دو ماه تعلل کردن و دو هفته پیش وزارت بهداشت موافقت کرد هشت قلم آنتیبیوتیک به صورت فوریتی وارد کشور شود. حال اینکه آنتی‌بیوتیک وارد کشور و از گمرک خارج شود و به دست مردم برسد، زمان طولانی برای آن صرف می‌شود. کمبود دارویی عمدتا داروهای داخلی است و داروهای معمولی مثل شربت سرماخوردگی،سرفه، تب‌بر و آنتی‌بیوتیک که سال‌هاست در ایران تولید می‌شوند. علت اصلی، کمبود مواد اولیه نبوده زیرا بسیاری از شرکت‌ها مواد اولیه داشتند اما تولید نکردند.

چراکه با قیمت آنتی‌بیوتیک‌ها مشکل داشتند. پیش از این ارز ۴ هزار و ۲۰۰تومانی بود و ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده، عدد بزرگی نبود اما زمانی که ارز ترجیحی تبدیل به ارز نیمایی شد، این ۹ درصد مالیات عدد قابل توجهی شد. ۱۵ درصد تقریبا قیمت دارو را گرانتر کرد. به همین خاطر بسیاری از شرکت‌ها اصلا توان مالی خرید مواد اولیه را نداشتند. آنچه اخیرا سندیکای تولیدکنندگان دارو گفته است این بود که ۶۰۰ میلیون دلار مواد اولیه در گمرک هست ولی ما نمی‌توانیم خرید کنیم.»