انجام عملیات نجات با یک بالگرد بدون سرنشین

آخرین سری از آزمایش‌های خودران این بالگرد در روزهای ۱۲، ۱۴ و ۱۸ اکتبر در میدان آزمایشی یومای(Yuma) ارتش ایالات متحده آمریکا در آریزونا به عنوان بخشی از آزمایش پروژه همگرایی ۲۰۲۲ ارتش(PC۲۲) انجام شد که در آن خدمه ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا ۳۰۰ فناوری از جمله سلاح‌های دوربرد، سیستم‌های هوایی بدون سرنشین، وسایل نقلیه جنگی خودران و نسل بعدی حسگرها را مورد ارزیابی قرار دادند.

هدف کلی این رزمایش ارزیابی فناوری‌های نظامی احتمالی آینده بود و همچنین بر اصرار ارتش مبنی بر اینکه هر بالگرد جنگی در آینده باید مانند بلک هاوک خودران باشد، تاکید داشت. با توجه به اینکه هواپیماهای خودران در عین حفظ قابلیت‌های یک بالگرد دارای سرنشین، مزایای زیادی ارائه می‌دهند، تعجب‌آور نیست که علاقه به آنها بیشتر شود. از این دست بالگردها نه تنها می‌توان در ماموریت‌هایی استفاده کرد که برای خدمه انسانی بسیار خطرناک است، بلکه با استفاده از آنها می‌توان خلبان‌ها را از انجام ماموریت‌های معمول انتقال محموله معاف کرد.

در ماموریت نمایشی اخیر از یک بالگرد «بلک هاوک استاندارد UH-۶۰A» استفاده شد که به «سیستم خودران داخل کابین خدمه هوایی»(ALIAS) دارپا مجهز شده بود و فناوری خودکار ماتریکس سیکورسکی را در خود جای داده بود. این موارد، بلک هاوک را به یک بالگرد کاملاً خودران تبدیل کردند که می‌تواند فرآیندهای کلیدی پیش از پرواز، از جمله قدرت، کنترل ثانویه، کنترل باد و همچنین توانایی کنترل عناصر تطبیقی پرواز ‌مانند برخاستن و فرود آمدن را بر عهده بگیرد. علاوه بر این، این بالگرد می‌تواند بدون نظارت انسانی به شرایط اضطراری پاسخ مناسب بدهد.

در طول این نمایش، بلک هاوک با محموله‌ای متشکل از ۴۰۰ واحد خون واقعی و شبیه‌سازی شده انسان به وزن ۵۰۰ پوند(۲۲۸ کیلوگرم) به پرواز درآمد. دو خلبان، بلک‌ هاوک را به نقطه شروع بردند، فرود آمدند، سیستم ماتریکس را روشن کردند و خارج شدند. سیستم ماتریکس کنترل کامل بالگرد را در دست گرفت و ۸۳ مایل(۱۳۶ کیلومتر) با سرعت ۱۸۵ کیلومتر در ساعت پرواز کرد.پس از آن یک بند ۴۰ فوتی(۱۲ متری) که یک محموله خارجی ۲۶۰۰ پوند(۱۱۷۹ کیلوگرمی) را حمل می‌کرد به بلک‌ هاوک متصل شد و این بالگرد از زمین برخاست.

حدود ۳۰ دقیقه پس از پرواز، یک اپراتور زمینی با استفاده از یک رادیو و تبلت ایمن به بالگرد دستور داد تا به مکان جدیدی تغییر مسیر دهد. به محض رسیدن به آنجا، به آن دستور داده شد که بار خود را رها کند، فرود بیاید و منتظر بماند تا مانکنی به شکل یک مصدوم درون آن قرار بگیرد.بلک هاوک پس از آنکه دوباره به پرواز درآمد به یک ایستگاه پزشکی رفت در حالی که یک دستگاه نظارت بر سلامت "BATDOK" که با سیستم ارتباطی بالگرد ادغام شده بود، وضعیت مصدوم شبیه‌سازی شده را زیر نظر داشت و داده‌های حیاتی را در لحظه به تیم پزشکی مخابره می‌کرد.

ایگور چرپینسکی(Igor Cherepinsky)، مدیر نوآوری‌های سیکورسکی، می‌گوید: ما معتقدیم فناوری ماتریکس اکنون برای انتقال به ارتش آماده است، زیرا آنها به دنبال نوسازی ناوگان بالگردهای پایدار و خرید هواپیماهای عمودپرواز آینده(Future Vertical Lift) هستند. بالگردهای بدون سرنشین یا با سرنشینان کاهش یافته می‌توانند با خیال راحت ماموریت‌های حیاتی و نجات‌بخش را در طول روز یا شب در مکان‌های پیچیده و در شرایط جنگی انجام دهند.