ازگیل ۳ هزار سال پیش در منطقه دریای خزر در شمال ایران کاشت شده، حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد به یونان و حدود ۲۰۰ سال قبل از میلاد به روم معرفی شده است. این گیاه در زمان قرون وسطی و روم به عنوان یک گیاه حیاتی میوه محسوب می شده است. در سال هزار و ۸۰۰ توسط کشیشان یسوعی و در قرن ۱۷ از آفریقای جنوبی وارد آمریکای شمالی شد.

 

به گزارش هلث بنفیتس، ازگیل یک درختچه بزرگ یا درخت برگریز کوچک است که می تواند تا ۸ متر ارتفاع رشد کند. برگ های آن سبز تیره، بزرگ، ساده، بیضوی مایل به شکل مستطیل است و میوه آن قهوه ای مایل به خاکستری است. این درخت اواخر بهار یا اوایل تابستان گل می دهد. میوه های کروی شکل آن قرمز مایل به قهوه ای است و شاخه هایش دارای غلاف و شکننده هستند. وزن این میوه حدود ۱۵ گرم است که تفاله یا گوشت میوه آن دارای پوستی خامه ای شکل است.

 

۱۰۰ گرم ازگیل ۰.۵ گرم پروتئین، ۷۴ گرم رطوبت، ۰.۱ گرم چربی، ۸۸ کالری، ۱.۳ گرم فیبر غذایی و ۲۴ گرم کربوهیدرات مورد نیاز بدن را تامین می کند. این میوه ۱۵ درصد آهن، ۵ درصد ویتامین B۱، ۱۰/۴ درصد کلسیم ، ۳۱/۲ درصد ریبوفلاوین، ۲۵/۱ درصد نیاسین، یک درصد پروتئین و ۲۹/۰ درصد چربی را شامل می شود.

 

ازگیل دارای مواد مغذی مفیدی برای سلامتی است. این ماده دارای ویتامین B۲، B۱، C و A است، همچنین از این گیاه برای خواص دارویی استفاده می شود چراکه حاوی تانن، پروتئین، اسیدهای آلی طبیعی و پکتین با مقدار کمی کربوهیدرات است. مواد معدنی مانند کلسیم، پتاسیم، آهن و منیزیم نیز در میوه یافت می شود که به ارتقای سلامت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. مصرف روزانه این میوه برای افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و کبدی توصیه می شود زیرا با سم زدایی و آبرسانی به اندام ها و بدن باعث افزایش سلامتی می شود.

 

آهن به تشکیل هموگلوبین کمک می کند و قسمت مهمی از هموگلوبین محسوب می شود و به انتقال اکسیژن به سلول های بدن کمک می کند. هموگلوبین اضافی برای انسان ضروری است زیرا خونی که از طریق جراحات داخلی و خارجی از دست می رود یا در دوران قاعدگی زنان هر ماه خون از دست می دهند به همین دلیل احتمال ابتلا به کم خونی در آنها زیاد است، بنابراین خوردن ازگیل می تواند در تشکیل هموگلوبین به شما کمک کند.

 

آهن برای حفظ سلامت عضلات ضروری است و در بافت های عضلات یافت می شود و اکسیژن لازم برای انقباض عضله را تامین می کند. بدون آهن عضله خاصیت ارتجاعی بدن از دست می رود و حتی ضعف عضلانی می تواند یکی از علائم کم خونی باشد.

 

آهن با کمک به رشد مغز در تامین اکسیژن کمک می کند و حدود ۲۰ درصد اکسیژن خون توسط مغز استفاده می شود. آهن با عملکرد مغز و سلامت آن ارتباط دارد. مقدار کافی خون در مغز می تواند فعالیت شناخت و ایجاد مسیرهای عصبی جدید را تقویت کند که به جلوگیری از بیماری های شناختی مانند آلزایمر و زوال عقل کمک می کند، بنابراین مقادیر کافی آهن و اکسیژن رسانی مغز بسیار حیاتی است.

 

کمبود آهن دلیل اصلی سندرم پای بی قرار است تحقیقات نشان می دهد این ماده با آهن در ارتباط است. کمبود آهن در خون منجر به این وضعیت می شود، بنابراین مصرف کافی مکمل های آهن به مقدار کافی می تواند این بیماری را درمان کند. این بیماری با اسپاسم عضلات همراه است که از علائم کمبود آهن است.

 

آهن به تنظیم دمای بدن کمک می کند و با توجه به ظرفیت جذب بدن تنظیم می شود. آهن دمای بدن را تثبیت می کند به این معنی که عملکردهای متابولیسم و آنزیمی در دمای محیط کارآمد و بهینه اتفاق می افتد.

 

یکی از فواید آهن حمل اکسیژن و انتقال آن به سلول های بدن است که یکی از عملکردهای اساسی آهن به شمار می آید، بنابراین اکسیژن برای انجام عملکردهای روزمره برای هر عضوی ضروری است.

 

آهن به درمان کم خونی که به دلیل کمبود آهن در بدن ایجاد می شود، کمک می کند. آهن به پیشگیری از بیماری هایی که افراد زیادی در جهان را تحت تاثیر قرار داده است کمک می کند. کم خونی به یک مشکل رایج در این کره خاکی تبدیل شده است.

 

آهن به درمان بیماری های مزمن مانند کم خونی نارسایی کلیه و بیماری های مزمن دفع و سیستم روده کمک می کند. در واقع آهن برای عملکرد فرآیندهای مختلف سیستم ها در بدن ضروری است.

 

آهن به درمان کم خونی در زنان در دوران قاعدگی و بارداری کمک می کند. سلول های خونی از دست رفته باید جایگزین شوند که با مصرف کافی آهن امکان پذیر است.

 

آهن نقش مهمی در سنتز انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین دارد. این ماده در عملکرد فعالیت های مختلف مغز و سلول های عصبی انسان نقش اساسی دارد.

 

آهن توانایی درمان کم خونی مانند کم خونی پیش دیالیز را دارد قبل از درمان این مشکل باید با پزشک مشورت کرد زیرا این مشکل خطرناک و پیچیده است.

 

آهن خستگی مزمن در زنان و مردان را از بین می برد، این کمبود می تواند باعث خستگی شود که برای هموگلوبین امری حیاتی است. مصرف روزانه غذاهای غنی از آهن به سلامت، تناسب و پرانرژی بودن کمک می کند.

 

آهن به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با عفونت ها و بیماری های مختلف مقابله کند. سلول های قرمز خون برای تامین اکسیژن به اندام ها، بافت ها و سلول های آسیب دیده حیاتی هستند. بدون آهن هموگلوبین و اکسیژن وجود نخواهد داشت و آهن در روند بهبودی کمک می کند.

 

آهن نقش مهمی در سوخت و ساز انرژی در بدن دارد. این ماده به استخراج انرژی از غذایی که در قسمت های مختلف بدن تقسیم می شود، کمک می کند.

 

آهن برای سیستم های آنزیمی و ترکیباتی مانند سیتوکروم ها، میوگلوبین و کاتالاز حیاتی است این ها برای کمک به عملکرد مناسب سیستم های اندام باید به درستی کار کنند.

 

آهن با تنظیم ریتم شبانه روزی به درمان بی خوابی و افزایش کیفیت خواب و عادات کمک می کند. تعداد مناسب گلبول های قرمز می تواند منجر به نوسان کم فشار خون شود که منجر به مشکلات خواب می شود.

 

مصرف کافی آهن روی انرژی و غلظت و در نتیجه به تقویت عملکرد ذهنی و شناختی کمک می کند. به دلیل فعالیت سلول های قرمز خون آهن به افزایش جریان خون در مغز کمک می کند.

 

از تفاله ازگیل در طب سنتی به عنوان ملین استفاده می شود.در ایران از گل ازگیل برای درمان بیماری هایی مانند فشار خون بالا، ضربان قلب و بهبود عملکرد قلب استفاده می شود.از عصاره برگ ازگیل برای درمان عفونت گلو و دهان استفاده می شود.ازگیل برای اسهال مفید است.ازگیل به دفع سنگ مثانه کمک می کند.ازگیل به درمان یبوست کمک می کند و سنگ های مثانه و کلیه را از بین می برد.این گیاه به از بین بردن آبسه دهان، نفخ معده، آبسه گلو، دفع تب، چاق شدن، خونریزی داخلی، تقویت پوست، اعصاب کمک می کند و التهاب روده را درمان می کند.چای تهیه شده از برگ های ازگیل برای درمان سنگ کلیه استفاده می شود.در ایران از پوست، میوه، گل و برگ ازگیل برای درمان اسهال، آبسه گلو و تب استفاده می شود.پوست درخت ازگیل دارای خواص ضد التهابی است.

 

میوه ها بعد از رسیدن باید مصرف شوند زیرا نوع کال آن مزه گسی دارد که خوشایند نیست.از ازگیل برای تهیه ژله، میوه های شیرین، مربا، مارمالاد و شربت استفاده می شود.به عنوان یک دسر ازگیل با پنیر خورده می شود.

پنیر ملاردار با تخم مرغ، تفاله ازگیل و کره تهیه می شود.میوه های نارس ازگیل را با شکر و سرکه ترشی می کنند.ازگیل به دلیل داشتن پکتین زیاد پخته و به صورت ژله ای تهیه می شود.ازگیل را می توان با شکر مخلوط کرده و از آن ژله، کرم و مربا تهیه کرد.از میوه های سبز ازگیل برای تهیه چای استفاده می شود.

 

افرادی که به میوه ازگیل حساسیت دارند باید از مصرف این میوه دوری کنند یا باید به مقدار بسیار محدودی مصرف شود.

بهار نیوز