ژولی دلپی با یک کمدی سیاه می‌آید

وی گفت این فیلم درباره وضعیت پناهندگان سوری در فرانسه است ولی تاکید کرد عطر و طعم فیلم بی‌نظیر است؛ یک کمدی سیاه.بازیگر سه گانه «پیش از» ساخته ریچارد لینک‌لیتر گفت پیش‌تر در این باره فیلم‌های ساخته شده اما فکر می‌کند برداشت او از این موضوع منحصر به فرد باشد.

مایکل جنتیل که به تازگی در سریال «در آستانه» نتفلیکس و کانال پلاس با دلپی همکاری کرده، تهیه‌کننده این فیلم هم خواهد بود.دلپی افزود یک پروژه دیگر هم آماده ساخت دارد که «نمایش خیره‌کننده شکوه» است و او یک دهه برای ساخته شدن آن کار کرده است. به نظر می‌رسد این فیلم مربوط به اوایل دهه ۱۹۰۰ و دوران سینمای صامت باشد، اما دلپی نخواست توضیح بیشتری در این باره بدهد.

این بازیگر افزود یک سالی است از لس‌آنجلس به فرانسه بازگشته تا فرزندش فرانسوی یاد بگیرد.وی گفت بیش از هر چیز مشغول نوشتن است و اکنون نوشتن داستان‌های کوتاه به شدت مشغولش می‌دارد و موضوع انتقام و افرادی که انتقام‌های خیلی شومی می‌گیرند، ذهنش را درگیر کرده است.

در ادامه وی گفت اگر پروژه‌ای باشد که برای کارگردانی‌اش به او دستمزد بدهد او آن را انجام می‌دهد و به تازگی بازیگر فیلمی بود که خودش نویسنده‌اش نبود و این برایش تجربه‌ای غیرعادی بود.دلپی در سخنانش از هالیوود به عنوان ماشینی بزرگ یاد کرد و گفت افراد در پروسه ساخت فیلم مثل مگس به زمین می‌افتند. هزینه‌ای که برای کار در هالیوود پرداخت می‌شود خیلی بالاست. آدم‌های بدی در آنجا قدرت را در دست دارند، گرچه آدم‌های خوب هم هستند. این ماشین عظیم همواره از زیبایی زنان تغذیه کرده و خیلی‌ها به نقد آن پرداخته‌اند. وی اظهار کرد: نمی‌گویم همه چیز هالیوود بد است. فیلم‌های عالی هم از آنجا بیرون می‌آیند، اما من نمی‌خواهم توسط این سیستم بلعیده شوم.

این بازیگر در ادامه وی افزود: اما اتفاق‌های خوبی هم در آن رخ داده است. ۲۰ سال قبل تقریباً نمی‌شنیدید که یک زن در هالیوود کارگردانی کند. انگشت‌شمار بودند. نانسی مایرز. کاترین هاردویک.با این حال دلپی تاکید کرد که هم نگران هالیوود است و هم چگونگی امور دنیا و گفت: کاملاً ناامید هستم. دیشب خواب پایان دنیا را دیدم. داشتم با پسرم و همسرم با یک سفینه فضایی فرار می‌کردم. من از این صنعت کاملاً ناامیدم. به تازگی شاهد حضور افرادی وحشتناک در این حرفه بوده‌ام. آنها حتی سازنده، تهیه کننده یا تامین کننده مالی هم نیستند؛ بلکه افرادی هستند که در اطراف حضور دارند و در واقع بخشی از سیستمی هستند که واقعاً به هم ریخته است.