سفر دسته جمعی اصولگراها به قطر با پول بیت المال

گروه سیاسی: سایت برترین‌ها نوشت: تصاویر منتشر شده از برخی تماشاچیان ایرانی حاضر در بازی ایران و ولز با واکنش‌های زیادی همراه بوده است. سفر به قطر امروز یک سفر معمولی نیست. رقابت‌های جام جهانی آغاز شده و شهرهای قطر این روزها، صحنه حضور طرفداران فوتبال از کشورهای متفاوت است. دولت قطر، ورود بیش از ۱.۵ میلیون نفر بازدید کننده را تا ۲۷ آذرماه پیش‌بینی کرده است. در شبکه‌های اجتماعی فارسی اما چند تصویر، بیش از تمام آن ۱.۷ میلیون نفر به چشم آمده‌اند.
این تصاویر نشان می‌دهد که برخی از مدیران و خبرنگاران روزنامه‌های اصولگرا به صورت دسته جمعی به قطر سفر کرده‌اند. چهره‌هایی که بیشترشان از منتسبان به جریان موسوم به ارزشی تندرو در کشورند. از امیرحسین ثابتی، مجری برنامه جهان‌آرا، محمد نسیمی، مدیر روابط عمومی هلال احمر و علی رجبی، سردبیر خبرگزاری مجلس تا دانیال معمار سردبیر روزنامه همشهری. سینا کلهر، معاون فرهنگی و ورزش همگانی وزارت ورزش اعزام ۱۰۰ نفر به قطر با همکاری وزارت ارشاد و وزارت ورزش را تایید کرد. تعدادی از حاضرین در دوحه نیز توسط دیگر سازمان‌ها و نهادهای دولتی به قطر اعزام شده‌اند که به گفته برخی روزنامه‌نگاران، تعدادشان به ۳۵۰ نفر می‌رسد. حداقل هزینه سفر ۱۰ روزه قطر، حدود ۴هزار دلار است.
یعنی یک میلیون و ۸۰۰هزار دلار هزینه از سفره مردم برای ارسال فعالان رسانه‌ای به قطر برای تولید محتوایی که هرچه باشد، حتی به پوشش اخبار رقابت‌های جام‌جهانی نزدیک هم نیست. این در حالی است که با اطلاع فرازدیلی، نام خبرنگاران ورزشی بسیاری از رسانه‌های رسمی نیز از لیست اعزام به قطر خط خورده است. اعزام فعالان رسانه‌ای اصولگرا به قطر با هزینه بیت‌المال، در شرایطی که گفتمان رسانه‌های خارج از کشور، عملا به گفتمان غالب در شبکه‌های اجتماعی بدل شده چه توجیهی دارد؟
این افراد با حضور در قطر چه آورده‌ای برای کشور خواهند داشت که هزینه گزاف ۶۳ میلیارد تومانی را به نحوی جبران کند؟ اعزام چهره‌های نزدیک به دولت به سفرهای خاص بی‌سابقه نیست اما هرگز از سوی مقامات رسمی توضیح و یا توجیه نشده و به نظر می‌رسد با روند موجود امیدی به توقف در تقسیم چنین رانت‌هایی نیست...
اما حاشیه‌ها تنها به این محدود نشده است بلکه نوع رفتار این افراد نیز باعث جنجال زیادی در فضای مجازی شده است ویدئویی از مصاحبه این افراد با رسانه‌های خارجی منتشر شده که باعث شده بسیاری در شبکه‌های اجتمای از آن‌ها انتقاد کنند. فیلمی در شبکه‌های اجتمای دست به دست می‌شود که یک زن از حقوق برابر و آزادی زنان در ایران به زبان انگلیسی سخن می‌گوید، اما ابتدایی‌ترین جملات انگلیسی را هم نمی‌داند. این خانم برخی کلمات انگلیسی و فارسی را کنار هم قرار می‌دهد و به سختی سخن می‌گوید. او از کلمه because بین جملات فارسی خود استفاده می‌کند و همین هم باعث شده تا در شبکه‌های اجتماعی با عنوان «خانم بیکاز» مشهور شده است.
رویداد ۲۴ درباره هویت این زن نوشت: این خانم فرح عبدی کارمند وزارت ارشاد در بخش رسانه‌های خارجی است! نکته دردناک اینکه او در بخشی از وزارتخانه مشغول فعالیت است که یک جمله ساده به زبان انگلیسی نمی‌داند.
یکی از کاربران نیز درباره این ویدئو نوشت: یک نهضت تدریس زبان انگلیســی به مســئولان و کارگزاران اصلی نظــام باید راه بیفتد. آخر این چه وضعی است؟ در تهران کلی دانشجو و جوان‌های مستعد داریم که به یکی دو زبان روز دنیا مســلطند. انگلیسی، فرانسه، آلمانی و... حتی آن شــرپای محلی دماوند در تعدد برخورد با کوهنوردهای خارجی به خوبی انگلیسی صحبت می‌کرد، بعد چطور است که مقامات مسئول کشور از پیر و جوان ما این‌گونه در تکلم به زبان انگلیســی باز می‌مانند؟ البته می‌توانند بگویند فارســی حــرف می‌زنیم و مترجم می‌خواهیم اما مشــکل اینجاست که فکر می‌کنند بر زبان انگلیســی مســلط هم هســتند و اصرار به این که به زبان انگلیسی با خبرنگاران حرف بزنند و نتیجه‌اش کلی بیکاز و آی دونت نو و یس بی‌دلیل می‌شــود. اول از همه دانشــگاه امام صادق باید یک فکری در این مورد کند!
بعد از انتشار تصاویر این افراد در ورزشگاه قطر، انتقادات زیادی متوجه آن‌ها بوده است اما تا کنون هیچ منبع رسمی‌ای تایید نکرده که این افراد آیا باهزینه شخصی به قطر سفر کرده‌اند یا این که هزینه‌های سفر آن‌ها را یک ارگان دولتی پرداخت کرده است. با این حال دانیال معمار در این باره در توئیتر خود نوشته است: 69 خبرنگار ورزشی، 10 روزنامه‌نگار فرهنگی ، 4 مستندساز ، 3 فعال مجازی، 5 نفر از ستاد خبری، 3 خبرنگار العالم و 3 فرد اجرایی وارد قطر شده‌اند. این سفر برای خبرنگاران ورزشی کاملا رایگان است و مقداری پول هم دریافت می‌کنند. بقیه بخشی از هزینه‌ها را ازجیب خود پرداخت کرده‌اند تمام.
بسیاری با استناد به همین توئیت پرسیده‌اند چرا باید سه فعال مجازی با پول عمومی و رایگان به قطر بروند؟ معیار انتخاب آن‌ها چه چیزی بوده است؟ و چه کسانی برای انتخاب این افراد تصمیم گیری کرده‌اند؟