بهار نیوز - دیدید نیمار چطور با غرور وارد استادیوم شد؟

گروه ورزشی: صعود تیم ملی کرواسی به مرحله نیمه نهایی جام جهانی 2022 قطر با پیروزی برابر برزیل در ضربات پنالتی باعث شگفتی بسیاری شده است.
این معجزه است. ما این را پس از جام جهانی 2018 روسیه و کسب مدال نقره هم گفته بودیم اما این دستاوردی بزرگ‌تر و غیر قابل تصور در دنیای فوتبال است.
فوتبال ورزشی است که در آن قدرت‌های بزرگ دنیا حضور دارند. آرژانتین و برزیل در آمریکای جنوبی، آلمان، فرانسه، انگلیس، ایتالیا، اسپانیا و هلند در اروپا. با این وجود تصور دو حضور متوالی در نیمه نهایی برای این تیم‌‎ها نیز دشوار است و حالا کرواسی با کمتر از چهار میلیون شهروند موفق به انجام این کار شده است.
تنها دلیل چنین دستاوردی یک نکته است. ما قهرمانانی داریم که دنیا به خاطر ندارد. آنها جنگجوهایی هستند که تسلیم نمی‌شوند و هرگز قصدی هم برای این کار ندارند. در قانون فوتبال همه چیز 50-50 است اما این قانون تا جایی صادق است که کرواسی در یک سوی آن قرار نداشته باشد.
وقتی کرواسی در یک سوی میدان به زمین برود یعنی همه چیز 30-70 است چون بازیکنان این تیم هراسی ندارند، حاضر نیستند بپذیرند که طرف دیگر بهتر است و این در حالی است که تمام دنیا فکر می‌کند تیم دیگر بهتر است.
چند میلیارد نفر بازی شب گذشته کرواسی برابر برزیل را تماشا کردند. من در چین هستم و می‌دانم این بازی در این کشور تا چه اندازه دیده شد. اکثر مردم به دنبال تماشای پیروزی برزیل بودند اما به آن نرسیدند. میلیاردها نفر دیدند که کرواسی چه قهرمانانی دارد.
این که این بازیکنان چه دستاوردی برای این ملت داشته‌اند باورنکردنی و غیرقابل تصور است. برزیل کشوری واقعا فوتبالی است و 200 میلیون نفر جمعیت دارد. تعداد بازیکنان آنها سه برابر جمعیت ماست اما حالا قرار است به خانه بروند و ما در نیمه نهایی هستیم.
و ما به شکلی اتفاقی به نیمه نهایی نرسیدیم، بلکه شایستگی حضور در این مرحله را داشتیم چون با برزیل مساوی کردیم. آنها فرصت‌هایی داشتند که لیواکوویچ به خوبی مهار کرد اما کنترل بازی در دست آنها نبود.
وقتی بازی شروع شد، آنها فکر می‌کردند کارشان انجام شده اما اشتباه می‌کردند. بعضی از آنها بسیار مغرور بودند و ورزش همیشه مجازاتی برای غرور در نظر دارد. من دیدم که نیمار پیش از بازی با عینک آبی به ورزشگاه آمد. این نحوه ورود به یک بازی جام جهانی نیست. این رفتار بازیکنی که فقط به بازی فکر کند نیست.
با این حال، دیگر نباید درباره برزیلی‌ها صحبت کرد. باید درباره قهرمانان کرواسی حرف زد. آنها برابر برزیل پیروز شدند چون بازی دفاعی خوبی ارائه کردند. خط دفاعی مقابل لیواکوویچ عالی ظاهر شد. یورانوویچ بارها به چالش کشیده شد اما نشان داد که قدرت بدنی‌اش به ندرت در دنیای فوتبال دیده شده است. اگر بازی 270 دقیقه طول می‌کشید، او باز هم می‌توانست با تمام توان بدود.

چه حرفی می‌توان درباره پریشیچ و سبک بازی او زد؟ او همیشه منافع تیمی را در اولویت قرار می‌دهد و حاضر است هر فداکاری برای تیمش انجام دهد. برای او مهم نیست که 34 سال سن دارد و باید پس از برگزاری این همه بازی خسته شود.
هیچ حرفی نمانده که درباره لوکا مودریچ بزنیم. او خارق العاده است و نسل‌های متوالی که حتی هنوز به دنیا هم نیامده‌اند درباره او حرف خواهند زد. وقتی به دنبال بازیکنی بسیار باکلاس و در عین حال فداکار که حتی در 37 سالگی خودش را وقف تیمش کند می‌گردید، مودریچ همیشه جز گزینه‌های اول است.
زلاتکو دالیچ یک بار دیگر تیمش را به بهترین شکل برای بازی دشوار آماده کرده و تعویض‌های بسیار خوبی در جریان این بازی داشت. او هرگز کوتاه نیامد و تعویض‌هایش نشان داد که به دنبال گلزنی است و می‌دانست که تیمش این توانایی را دارد.
من بارها گفتم که علاقه بسیاری به اورشیچ، انعطاف پذیری، سرعت و روحیه پیروزی‌اش دارم. او تمام این ویژگی‌ها را برابر برزیل در بزرگترین بازی ممکن به تصویر کشید. پتکوویچ گل کرواسی را زد چون به فوتبالش ایمان دارد. شاید این ایمان گاهی بیش از حد باشد اما بدون چنین ویژگی نمی‌توان به بازیکنی درجه یک تبدیل شد.
ولاشیچ هم پس از ورودش به میدان بسیار خوب ظاهر شد. تمامی یازده بازیکنی که در زمین حضور داشتند منسجم، با عزم راسخ و آماده جنگیدن بودند. لاورن در طول پنج بازی حتی یک اشتباه هم نداشته و این نشان از شخصیت و کلاس بالای این تیم است.
دالیچ گروهی از بازیکنان قهرمان و شکست ناپذیر را تشکیل داده است و من هیچ کلامی برای تشکر از او پیدا نمی‌کنم. کرواسی حالا راهنمایی برای بسیاری از کشورها است. این تیم در دو جام جهانی متوالی به نیمه نهایی رسیده است.
شما قهرمان هستید! شما معجزه این ورزش هستید!
روبرت شولا - اسپورتسکه