بعدازظهر یکشنبه بود که کپسول بدون سرنشین اوریون، ماموریت "آرتمیس ۱" و سفر ۲.۲ میلیون کیلومتری(۱.۴ میلیون مایلی) خود را به ماه و بازگشت به زمین به پایان رساند و در ۱۶۰ کیلومتری سواحل شبه جزیره باخا در مکزیک فرود آمد.در حالی که جزئیات نحوه عملکرد این فضاپیما در طول سفر ۲۵.۵ روزه خود هنوز به شکل عمومی منتشر نشده است، پرتاب و فرود و بازیابی بدون حادثه آن به این معنی است که ناسا می‌تواند تا حد زیادی به برنامه خود برای ارسال ماموریت‌های سرنشین‌دار و فرود روی ماه قبل از سال ۲۰۲۶ اطمینان داشته باشد.
آخرین باری که فضانوردان آمریکایی به ماه رفتند، ایالات متحده در حال رقابت با روسیه بود، اما این بار این چین است که به دنبال دستیابی به اهداف مشابه با این کشور است.

ماموریت‌های ماه چین
سازمان ملی فضایی چین(CNSA) پروژه‌ای موسوم به اکتشاف ماه چینی(CLEP) را که بیشتر به عنوان پروژه چانگ‌ای(Chang'e) شناخته می‌شود، رهبری می‌کند. این پروژه متشکل از مدارگردها، کاوشگرها، مریخ نوردها و ماموریت‌های بازگشت نمونه است که اولین فضاپیمای خود را در سال ۲۰۰۷ به سوی ماه پرتاب کرد و همچنین قصد دارد تا قبل از پایان دهه میلادی جاری یک ماموریت سرنشین‌دار را انجام دهد.

پروژه چانگ‌ای مانند برنامه آرتمیس ناسا با هدف راه‌اندازی یک پایگاه دائمی در قطب جنوب ماه دنبال می‌شود. بنابراین بسیار مهم است که ببینیم چه کسی ابتدا به آنجا می‌رسد. به همین دلیل است که چین نیز مانند ناسا که در حال ساخت موشک عظیم سامانه پرتاب فضایی(SLS) است، در حال ساخت نسخه خود از یک موشک بزرگ است.

در حالی که با انجام و پایان ماموریت "آرتمیس ۱" تقریبا شکی وجود ندارد که ایالات متحده در تصرف ماه از چین پیش افتاده است، اما این کشور آسیایی شهرت زیادی در زمینه سرعت دارد، همانطور که در گذشته در مورد ساخت و توسعه جت‌های جنگنده و وسایل نقلیه الکتریکی نشان داده است. بنابراین جای تعجب نیست که بیل نلسون، سناتور سابق و مدیر کنونی ناسا نسبت به حضور چین در این رقابت نگران باشد.

شراکت با ژاپن، رقابت با چین
بیل نلسون در مصاحبه جدید خود به شکل واضح بیان کرده است که چین هیچ تمایلی برای مشارکت با ایالات متحده در ماموریت‌های ماه نشان نداده و حتی این کشور آسیایی در مورد اهداف فضایی خود بسیار محرمانه عمل کرده است. وی می‌گوید از اینکه سازمان ملی فضایی چین جزئیاتی را در مورد این که بقایای پرتاب موشک خود به کجا سقوط خواهد کرد، فاش نکرد، ناامید شده است و این چیزی است که در چند سال گذشته چندین بار اتفاق افتاده است.

در مقابل، همسایه آسیایی چین یعنی ژاپن، شریک قابل اعتمادی در برنامه‌های ایالات متحده برای رسیدن به ماه است. آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن(JAXA) و شرکت تویوتا موتورز به طور مشترک روی ماه‌نوردی کار می‌کنند که فضانوردان می‌توانند در طول مأموریت‌های آرتمیس از آن استفاده کنند و ژاپن همچنین در حال ارائه سامانه‌های پشتیبانی حیات برای ایستگاه فضایی "دروازه قمری" است که به دور ماه خواهد چرخید. انتظار می‌رود یک فضانورد ژاپنی نیز در این ایستگاه مستقر شود.

برخلاف چین که ترجیح می‌دهد انفرادی و محرمانه کار کند، ایالات متحده و ژاپن در حال کار بر روی چارچوبی هستند که به کشورها اجازه می‌دهد در پروژه‌های فضایی بیشتری با آنها همکاری کنند.نلسون ابراز اطمینان کرده است که مأموریت ایالات متحده طبق برنامه فعلی پیش خواهد رفت و فضانوردان آمریکایی قبل از سال ۲۰۲۶ به قطب جنوبی ماه خواهند رسید.