ارتباط طول عمر بیشتر با فعالیت روزانه

مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد چگونه تمرینات دمبل سه ثانیه‌ای می‌تواند قدرت را افزایش دهد.در مجموع ما شاهد تاکید روزافزون بر مزایای تمرینات کوتاه برای افراد یا بازه زمانی محدود هستیم.به تازگی، یک مطالعه جدید منتشر شده که توسط دانشمندان دانشگاه سیدنی انجام شده است و بر آنچه که آن‌ها فعالیت بدنی سنگین و متناوب سبک زندگی یعنی ویلپا (VILPA) می‌نامند، متمرکز شده است.

در واقع منظور دوره‌های کوتاه فعالیت سنگین که یک یا دو دقیقه طول می‌کشد، مانند دویدن برای رسیدن به اتوبوس، پیاده‌روی با قدرت تا اداره پست یا زمان گذاری برای بازی با بچه‌ها است.برای کشف مزایای سلامتی VILPA، دانشمندان از داده‌های ردیاب ۲۵۰۰۰ نفر داوطلب که در اوقات فراغت خود هیچ ورزشی نمی‌کنند، استفاده کردند.

این بدان معنی است که هر گونه فعالیت بدنی انجام شده توسط افراد می‌تواند به عنوان اتفاقی طبقه بندی شود و در طول زندگی معمولی روزمره آن‌ها رخ دهد.حدود ۸۹ درصد از گروه‌ها نوعی VILPA را انجام دادند و حدود ۹۳ درصد از آن مسابقات تا یک دقیقه طول کشید.

این تمرینات به طور متوسط ​​هشت بار در روز اتفاق می‌افتاد که در مجموع حدود شش دقیقه فعالیت با شدت بالا بود.دانشمندان با استفاده از داده‌های سلامتی طی یک دوره پیگیری هفت ساله، توانستند رابطه بین VILPA و خطر مرگ زودرس را با علت‌های سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی کشف کنند.

از ۸۵۲ مرگ ثبت‌شده در طول پیگیری، دانشمندان دریافتند که فقط سه بار پرداختن به VILPA در هر روز با کاهش ۳۸ درصدی مرگ و میر ناشی از سرطان و با کاهش ۴۸ درصدی خطر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی همراه است.انجام ۱۱ دوره ویلپا در روز با کاهش ۶۵ درصدی خطر مرگ قلبی عروقی و ۴۹ درصدی کاهش خطر مرتبط با سرطان در مقایسه با عدم وجود ویلپا همراه بود.

دانشمندان همچنین اثرات VILPA را با ۶۲۰۰۰ نفر که به طور منظم ورزش می‌کردند مقایسه کردند و دریافتند که نتایج مشابه است.امانوئل استاماتاکیس سرپرست تیم تحقیقاتی گوید: مطالعه ما نشان می‌دهد که مزایای مشابه تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) را می‌توان از طریق افزایش شدت فعالیت‌های اتفاقی که به عنوان بخشی از زندگی روزمره انجام می‌شود، به دست آورد.هرچه فعالیت‌های به این شکل بیشتر باشد، بهتر است.
بسیاری از فعالیت‌های روزانه که ضربان قلب شما را برای یک دقیقه یا بیشتر افزایش می‌دهد، شما را به این هدف می‌رساند.تحقیق ذکر شده در مجله Nature Medicine منتشر شده است.