تصویر هابل در مقایسه با تصویر وب که در طول موج مادون قرمز ثبت شده بود، بیشتر رنگ پاستلی دارد. اگرچه هابل اساساً در طول موج نور مرئی و وب در مادون قرمز کار می‌کنند اما در این مورد، هابل از قابلیت‌های تصویربرداری فروسرخ خود برای مشاهده غبار سحابی و دیدن ساختار آن استفاده کرده است.

دانشمندان هابل توضیح می‌دهند: این یک سحابی گسیلی است، به این معنی که تابش شدید ستاره‌های آن گاز را یونیزه کرده و باعث درخشش آن می‌شوند. این گاز به طور گسترده و نازک در یک منطقه بزرگ پخش شده است. سحابی شاه‌تخته ناحیه‌ای پویا از آسمان است که همراه با مرگ ستاره‌ها، انفجارهای ستاره‌زا در آن رخ می‌دهد. همانطور که ستارگان تشکیل می‌شوند و تابش فرابنفش تولید می‌کنند، بادهای ستاره‌ای ناشی از  آنها گاز و غبار اطراف را پراکنده می‌کنند و گاهی شنل‌های تیره‌ و غبارآلودی تشکیل می‌دهند و گاهی نیز بخش‌هایی عاری از گاز و غبار ایجاد می‌شود که در آن ستاره‌ها به وضوح قابل مشاهده هستند.

هابل پیش از این نیز از سحابی شاه‌تخته بازدید کرده بود و در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ از آن عکس گرفته بود. هر تصویر بر روی ناحیه متفاوتی از سحابی تمرکز داشت و طول موج‌های مختلف از نور مرئی گرفته تا مادون قرمز و ماوراء بنفش را گردهم می‌آورد تا ویژگی‌های مختلف سحابی را نمایان کند.  این سحابی با وسعت ۳۰۰ سال نوری، بسیار وسیع است و مناطق مختلف بسیاری از جمله مناطق ستاره‌زا را در خود جای داده است.  

بهار نیوز