بر این غریبِ هزار آرزو به دل مانده!

این بیت، از شاعر معاصر افغانستان، فضل‌الله زرکوب است. کسی که اینک باید به او زنده‌یاد بگوییم که در همین روز شنبه گذشته [۱۰ دی ماه] در دیار غربت چشم از جهان پوشید.شاعری که هم نقش پیشکسوتی داشت و هم نقش معلمی. فضل‌الله زرکوب در سال ۱۳۳۳ به دنیا آمد، در خانواده‌ای که دو فرزند اهل علم و ادب به جامعه افغانستان تقدیم کرد یعنی نورالله وثوق و فضل‌الله زرکوب.

زرکوب از جوانی به حلقه‌های ادبی پیوست و در هرات با نشریه اتفاق اسلام همکاری می‌کرد. تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کابل تا مقطع لیسانس ادامه داد. پس از آن بر اثر ناملایماتی که بر کشور حاکم شد، به ایران مهاجرت کرد. در شهر مشهد، تحصیلات را ادامه داد و پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود را با موضوع «بررسی شعر مقاومت افغانستان» به فرجام رساند.او از مؤسسان و فعالان انجمن اسلامی شعرای مهاجر افغانستان در مشهد بود و در آنجا برای شاعران جوان‌تر، درس‌های سبک‌شناسی و عناصر شعر را هم تدریس می‌کرد.

زرکوب در اوایل دهه هفتاد و پس از درگذشت ناگهانی پدر، به زادگاهش برگشت و چند سال پس از آن، در این شهر به سربرد و فعالیت‌های ادبی و قلمی را پی گرفت. اما بالاخره با سیطره حکومت طالبان در دوره اول، در سال ۱۳۷۸ با خانواده‌اش به هجرتی دیگر ناگزیر شد و به کشور دانمارک سفر کرد. زرکوب هم در قالب‌های کلاسیک شعر می‌سرود و هم در قالب‌های نو. مجموعه شعر او با عنوان «سنگ فلاخن» در سال ۱۳۸۹ به وسیله انتشارات عرفان منتشر شد. »