نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش استرس در خانه یا محل کار و رویدادهای استرس‌زای اخیر زندگی مانند طلاق یا درگیری‌های خانوادگی، هم با افزایش خطر سکته مغزی به دلیل لخته شدن خون، که به عنوان سکته مغزی ایسکمیک شناخته می‌شود، و هم با سکته مغزی ناشی از خونریزی در مغز، موسوم به سکته هموراژیک، مرتبط است.

برای کاهش این خطر چه باید کرد؟
دکتر «کاتریونا ردین»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه گالوی ایرلند، می‌گوید: «رویکردهای بهینه برای مدیریت و پیشگیری از استرس روانی اجتماعی نامشخص است. مطالعات قبلی مداخلاتی مانند درمان شناختی رفتاری، تکنیک‌های آرام‌سازی، مدیریت استرس، رژیم‌های ورزشی و مدیریت خشم را مورد بررسی قرار داده‌اند.»
وی در ادامه می‌افزاید: «موثرترین رویکرد ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. این مهم است که هر کسی یک استراتژی داشته باشد که برایش تأثیر داشته باشد.»

تیم تحقیق، استرس را در سراسر جهان با استفاده از داده‌های بیش از ۲۶۰۰۰ نفر در ۳۲ کشور در آمریکای شمالی و جنوبی، آفریقا، آسیا، اروپا، استرالیا و خاورمیانه مورد مطالعه قرار داد.محققان دریافتند افرادی که استرس کاری شدید داشتند بیش از دو برابر بیشتر از افرادی که استرس کاری نداشتند در معرض سکته مغزی ایسکمیک بودند. آنها بیش از پنج برابر بیشتر در معرض سکته مغزی هموراژیک بودند.

برای کسانی که استرس در محل خانه یا در محل کار داشتند، افرادی که احساس می‌کردند می‌توانند اتفاقات زندگی‌شان را کنترل کنند، نسبت به کسانی که احساس می‌کردند کنترلی بر این اتفاقات ندارند، خطر سکته کمتر بود.ردین گفت: «یافته ها ممکن است اهداف مهمی برای کاهش اثرات نامطلوب قلبی عروقی استرس روانی اجتماعی باشند.»علاوه بر استرس، سایر عوامل خطر سکته مغزی عبارتند از فشار خون بالا، عدم تحرک فیزیکی، رژیم غذایی نامناسب، سیگار کشیدن، دیابت و مشکلات قلبی مانند فیبریلاسیون دهلیزی.