این تحقیق بخشی از شواهدی است که نشان می‌دهد مواد روزمره مانند بطری‌های پلاستیکی و داروها به منابع غذایی ما سرازیر می‌شوند، هنوز تحقیق جامعی درباره اثرات بالقوه مضر آن‌ها بر مواد غذایی و سلامت انسان انجام نشده است. همزمان با اینکه تایر خودروی مارا به اطراف می‌برند، سائیده نیز می‌شوند و ذرات سایشی میکروسکوپی (TWP) لاستیک از آن‌ها خارج می‌شود که شامل آنتی‌اکسیدان‌ها، شتاب‌دهنده‌های ولکانیزاسیون، فعال‌کننده‌ها و نرم‌کننده‌ها است. به گفته محققان، این ذرات با سرعت حدود ۱ کیلوگرم برای هر نفر در سال به محیط زیست راه پیدا می کنند.

در نهایت این ذرات از طریق ترکیبی از رسوبات جوی، روان آب جاده‌ها و لجن حاصل از تصفیه خانه های فاضلاب که توسط کشاورزان به عنوان کود استفاده می شود، در خاک زمین کشاورزی رسوب می‌کند. در واقع، به گفته محققان، حدود ۹۳ درصد از این ذرات میکروسکوپی پس از عبور آب از مزرعه‌ها باقی می‌ماند، با یک تخمین که سالانه بین ۱۴۰۰ تا ۲۸۰۰ تن ذرات میکروسکوپی ناشی از فرسایش لاستیک تایر خودروها تنها در زمین‌های کشاورزی آلمان پخش می‌شود.

تحقیقات قبلی دانشگاه وین نشان داد که بسیاری از این ذرات آلاینده‌هایی را در سطوح بالایی خاک آزاد می‌کنند، اما گروه تحقیقاتی مسول انجام این تحقیقات اخیر کنجکاو بود که بداند اگر مواد شیمیایی به سمت پایین‌تر حرکت کنند، چه اتفاقی می‌افتد. آیا این مواد می‌توانند وارد سیستم‌های ریشه شده و توسط گیاهان جذب شوند؟
برای پی بردن به این موضوع، گیاهان کاهو در محلول هیدروپونیک قرار گرفتند که به آن پنج ذره آلاینده ناشی از فرسایش لاستیک تایر خودرو نیز اضافه شد. محققان در پی انجام این مطالعه، اعلام کردند که هنوز وجود سم در تمام ترکیبات آزمایش‌شده نشان داده نشده است به جز یک مورد به نام ۶PPD-quinone که با مرگ‌های انبوه ماهی قزل آلا در شمال غربی اقیانوس آرام در نزدیکی آمریکا مرتبط است.

نیا شرمن، دانشجوی دکترا در مرکز میکروبیولوژی و علوم سیستم‌های زیست محیطی (CMESS) و اولین نویسنده این تحقیق می‌گوید: اندازه‌گیری‌های ما نشان داد که گیاهان کاهو تمام ترکیباتی را که ما بررسی کرده‌ایم از طریق ریشه‌هایشان جذب کرده، آن‌ها را به برگ‌های کاهو منتقل کرده و در آنجا انباشته کرده‌اند.این تیم همچنین با افزودن ذرات لاستیک تایر خودرو به بطری آبی که در آن یک گیاه کاهو قرار داده شده بود، محتوای بطری را آزمایش کردند و متوجه شدند که گیاهان کاهو همچنان آلاینده‌ها را جذب می‌کنند. علاوه بر این، گیاهان کاهو مواد شیمیایی را به مواد جدیدی تبدیل کردند.

تورستن هوفر، دانشمند ارشد در در مرکز میکروبیولوژی و علوم سیستم‌های زیست محیطی (CMESS) می‌گوید: گیاهان کاهو مواد را فرآوری کردند و با انجام این کار ترکیباتی تولید کردند که قبلا توصیف علمی از آن‌ها ارائه نشده بود. می‌دانیم که ترکیبات جدید برای سلامتی خطر دارند اما از آنجایی که میزان سم موجود در این ترکیبات را نمی‌دانیم، میزان این خطر قابل ارزیابی نیست.محققان این تحقیق می‌گویند: در حالی که چنین مواد شیمیایی در گیاهان کاهو پایدار هستند، می توانند هنگام خوردن دوباره در بدن انسان به صورت مجزا انتشار یابند.شرمن در توضیح این موضوع می‌گوید: در بدن انسان چنین ترکیباتی به راحتی تجزیه می‌شوند. بنابراین، اگر کسی چنین کاهوی آلوده‌ای را بخورد، مواد شیمیایی اصلی می تواند دوباره در بدن او آزاد شود.