وی با بیان اینکه سرگیجه یا همان گیجی، خیلی جدی نیست و جای نگرانی ندارد و علائم خیلی زیادی دارد و به راحتی درمان می‌شود، افزود: سرگیجه یا گیجی، احساس عدم تعادل را برای بیمار دارد یا بیمار سبکی سر و یا سیاهی چشم‌ها داشته باشد و اینها خیلی نگران کننده نیستند؛ ولی سرگیجه حقیقی، جای نگرانی دارد و باید بررسی شود.عصارزادگان ادامه داد: سوال کلیدی که از بیمار پرسیده می‌شود این است که آیا احساس چرخش خود و اتاق را به دور خود داشتی یا خیر و این نگران کننده است. پس نکته کلیدی در چرخش است. سرگیجه حقیقی، حس چرخشی است که مریض احساس می‌کند که بعد از معاینه‌ها، باید دید علت آن چیست.

وی با بیان اینکه سرگیجه‌ها دو دسته هستند، افزود: سرگیجه‌های محیطی که مرجع آنها مربوط به گوش است و سرگیجه‌های مرکزی که مرجع آنها مربوط به مغز هستند، که سرگیجه‌های مرکزی در حیطه پزشکان متخصص مغز و اعصاب است. سرگیجه‌های محیطی خطر کمتری دارند؛ ولی سرگیجه‌های مرکزی می‌توانند منشاهای بزرگ‌تری داشته باشند مانند سکته‌های مغزی.

این متخصص مغز و اعصاب با تاکید بر اینکه برای تشخیص، علائم همراه مهم هستند، گفت: همرا با سرگیجه، تاری دید، دوبینی و یا اختلال تکلم همراه با سرگیجه داشته باشند؛ اینها علائم سرگیجه‌های مرکزی هستند و باید سریعاً به پزشک مراجعه شود اما سرگیجه‌های محیطی این علائم ها را ندارند. شدت علائم به منظور بد بودن نیست و شاید سرگیجه‌ها خوش بین باشند و موقت از بین بروند.

وی در پاسخ به این پرسش که مشکل گوش چقدر در سرگیجه تأثیر گذارست، گفت: سرگیجه وضعیتی خوش خیم است یعنی بیماران معمولاً با یک تغییر وضعیت از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه می‌گیرند و موقت است و رفع می‌شود. اینها همه به دلیل درگیری مجاری نیم دایره‌ای در گوش است که خیلی در علت ایجاد آن اتفاق نظر نیست و تئوری‌های مختلفی وجود دارد؛ اما به راحتی درمان پذیر است ولی ممکن است باز برگردد. التهاب گوش داخلی هم باعث سرگیجه می‌شود و باید درمان شود تا سرگیجه از بین رود.عصارزادگان در خصوص راهکارهای درمانی سرگیجه‌ها اظهار داشت: اگر کسی سرگیجه حقیقی داشته باشد، خوراکی‌ها کمک کننده نیستند ولی برای سرگیجه، ممکن است دلیل افت قند باشد و آب قند کمک کننده باشد؛ ولی ممکن است کمک کننده هم نباشد. باید دید سرگیجه چه نوع سرگیجه‌ای است.