گروه بین الملل: طبق پیش بینی‌های صورت گرفته توسط سازمان ملل متحد تا سال ۲۰۳۰ میلادی جمعیت جهان می‌تواند به ۸.۵ میلیارد نفر و تا سال ۲۰۵۰ میلادی به بیش از ۹.۷ میلیارد نفر برسد. اگرچه برای مقام‌های مالیاتی و خدمات بازنشستگی این بدون شک خبر بسیار خوبی خواهد بود، اما برای سیاره زمین چنین نخواهد بود، زیرا صرفا باعث افزایش تقاضا برای منابع طبیعی خواهد شد.
به گزارش فرارو به نقل از آسیا تایمز، به عبارت دقیق‌تر تقاضای انرژی تا سال ۲۰۳۰ میلادی به میزان ۵۰ درصد رشد خواهد کرد و میزان مواد معدنی، سنگ معدن، سوخت‌های فسیلی و زیست توده مصرف شده در سطح جهان می‌تواند از هم اکنون تا سال ۲۰۵۰ میلادی به میزان سه برابر افزایش یابد در حالی که رشد جهانی تقاضای آب برای تمام مصارف نیز ۵۰ درصد افزایش می‌یابد.
منابع طبیعی محدود است و دیر یا زود بشریت با کمبود آن مواجه خواهد شد. اگر بتوان کمبود غذا را با استفاده از GMO (ارگانیسم اصلاح شده ژنتیکی) و مصرف جیرجیرک و شپشک آرد کاهش داد وضعیت آب بسیار پیچیده‌تر می‌شود.
تنها در نیجر صحرای بزرگ آفریقا یا بیابان ساهارا ۴۸ کیلومتر به سمت جنوب گسترش پیدا می‌کند و عاملی برای تخریب خاک محسوب می‌شود و بر معیشت جمعیت رو به رشدی به شکلی مخاطره آمیز تاثیر می‌گذارد. با افزایش کمبود آب جهان ممکن است با تشدید درگیری‌ها بین هند و پاکستان، چین و ویتنام، ترکیه و سوریه مواجه شود و اسامی کشور‌های افزوده شده به این فهرست ادامه خواهد یافت.
با توجه به رشد جمعیت و تولید ناخالص داخلی در سطح جهانی انتظار می‌رود تقاضا برای سوخت‌های فسیلی و فولاد افزایش یابد. مرکز رویداد‌های آینده از این نظر قطب شمال خواهد بود. ذوب یخ‌ها به طور خاص بهره برداری از منابع (گاز، نفت و فلزات کمیاب) را سرعت می‌بخشد. برخی حتی یک "جنگ سرد" جدید بر سر منابع قطب شمال را پیش بینی می‌کنند.
به طور خلاصه، شرایط فعلی نشان می‌دهد که آینده از هر جنبه آن ممکن است چالش برانگیز باشد. رقابت بر سر منابع می‌تواند به رویارویی‌های جدید، امواج مهاجرت و عدم اطمینان عمومی منجر شود. چنین وضعیتی سبب می‌شود مشکلات مرتبط با تورم کمرنگ‌تر شوند.

 

بهار نیوز