این بار امیدی به کامبک لیورپول نیست

گروه ورزشی: پایان دوره طلایی اتفاقی است که در ذهن همه هواداران لیورپول تداعی شد. نسلی که در سه سال توانسته بود یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی در لیگ برتر انگلیس را به ارمغان بیاورد، نسلی که حتی با وجود شکست 3-0 در بازی رفت لیگ قهرمانان سال 2019 مقابل بارسلونا همه را مجاب کرده بود که قابلیت برگرداندن نتیجه را دارد، تنها کاری که می‌توانست پس از شکست سنگین مقابل تیم آنچلوتی در آنفیلد انجام دهد، پایین گرفتن سر مقابل هواداران به نشانه عذرخواهی بود.

شاید در دو هفته گذشته پس از کسب دو پیروزی مقابل اورتون و نیوکاسل، هواداران لیورپول و حتی خود یورگن کلوپ مجاب شده بودند تیمشان نیازی به تغییرات گسترده در تابستان پیش‌رو ندارد؛ اما محصول مشترک کریم بنزما و لوکا مودریچ حقیقت را به گونه‌ای دیگر بیان کرد.
لیورپول سه‌شنبه شب تقریبا همان لیورپول چند ماه گذشته بود که فوتبال بسیار خوبی در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل همین رئال مادرید از خود نشان داد و شاید اگر کمی خوش‌شانسی همراه قرمزها بود، از تیم کلوپ به عنوان مدافع قهرمانی اروپا یاد می‌شد. اما چیزی که هواداران در سه‌شنبه شب از لیورپولِ کلوپ دیدند، سایه‌ای از تیم چند ماه پیش بود.
در خصوص پیروزی 5-2 رئال مادرید مقابل لیورپول به جرئت می‌توان گفت که رئالی‌ها هرکاری خواستند کردند. لیورپول اشتباه می‌کرد و رئال مادرید از آن بهره می‌برد. این دو تیم در سال‌های اخیر دو فینال لیگ قهرمانان اروپا را با یکدیگر برگزار کرده‌اند. در فینال‌های کیف و پاریس، گل‌هایی که تیم آنچلوتی به ثمر رساند، "رئالی"طور بود. در واقع آنها با هوش و تجربه بالای خود لیورپول را در دو فینال شکست دادند؛ اما در نیمه دوم بازی سه‌شنبه شب، تیم مادریدی بیشتر به حالت تمرینی و متواضعانه فوتبال بازی کرد؛ اتفاقی  که عملا جز تحقیر لیورپول، چیزی دیگر در پیش نداشت.

حال در این اوضاع، این وظیفه یورگن کلوپ است که با قدرت مثال‌زدنی خود، فصل لیورپول را با کسب حداقل سهمیه لیگ قهرمانان اروپا نجات دهد. اما اکنون انگشت اشاره همه به سوی مالکان لیورپول یا همان گروه FSG است تا بودجه کافی را برای بازسازی تیم در اختیار مرد آلمانی قرار دهند. شاید جان دبلیو هنری، مالک لیورپول، در سال‌های اخیر انتظارات هواداران لیورپول را با محدود کردن بودجه برآورده نکرده است، اما اکنون او نیاز به پیش‌بینی یا درک مسئله‌ای ندارد، زیرا وضعیت لیورپول در واقع، همین اتفاقی است که در آنفیلد مقابل رئال مادرید رخ داد.

اخیرا صحبت‌های جان هنری در رسانه‌ها منتشر شد و معلوم گردید او قصد فروش لیورپول را ندارد؛ این همان اتفاقی است که شاید یورگن کلوپ را خوشحال کند، چرا که رابطه او و مالکان لیورپول بسیار خوب است. هواداران لیورپول اعتمادی کامل به یورگن کلوپ دارند و زمانی که او رابطه‌اش با مالکان باشگاه خوب باشد و به وی بودجه نقل و انتقالات داده شود، مطمئنا هیچ موجی از ناامیدی میان هواداران تیم انگلیسی وجود نخواهد داشت، اما این منوط است به اینکه بودجه کافی به کلوپ داده شود تا ابزار موردنیاز خود را به تیم تزریق کند تا دیگر شاهد فوتبال تحقیرآمیز نیمه دوم لیورپول مقابل رئال مادرید نباشد.
در حال حاضر تنها احتمال ممکن فروش سهام باشگاه و کسب درآمد برای نقل و انتقالات تابستانی است. این همان چیزی است که جان هنری به آن اشاره کرد. او قصد فروش اکثریت سهام لیورپول را ندارد و به گفته خودش، می‌خواهد با فروش خرده سهام، بودجه کافی برای نقل و انتقالات و در واقع بازسازی لیورپول در تابستان را فراهم سازد.
به جز کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا، یورگن کلوپ باید تلاش خود را بکند تا جود بلینگام را مجاب کند که پروژه لیورپول آینده جذابی پیش‌رو دارد. البته فقط بحث مجاب کردن بازیکن نیست. اگر باشگاه بودجه لازم را به کلوپ ندهد، این دیگر برای هواداران لیورپول قابل‌قبول نخواهد بود.

صحبت فقط راجع به جود بلینگام نیست. کُند شدن فابینیو، خستگی هندرسون، بی‌تجربگی بایچتیچ و نبود جاشین‌های مناسب که در حال حاضر نبی کیتا و الکس اوکسلید چمبرلین این بار را روی نیمکت یدک می‌کشند، گواه بر این است که خرید یک هافبک نمی‌تواند وضعیت لیورپول را نجات دهد. از طرف دیگر، بالا رفتن سن جوئل ماتیپ و ویرژیل فن‌دایک، بی‌اعتمادی به جو گومز و مصدومیت‌های پیاپی ابراهیم کوناته بار دیگر نشان داد که خط دفاع یورگن کلوپ نیاز به ترمیم جدی‌تری دارد. 

اخیرا سیاست نقل و انتقالات لیورپول نتیجه عکس داده است. در واقع صبر برای قابل‌دسترس شدن بازیکن، چیزی بوده که لیورپول در آن موفق نبوده است. مانند زمانی که پس از فروش دژان لوورن مدافع نخریدند و فابینیو و هندرسون را به خط دفاع فرستادند و برای ابراهیم کوناته صبر کردند. یا فصل جاری که شانس خرید هافبک‌هایی مانند ماتیوس نونز را از دست دادند تا در فصل آینده برای او و جود بلینگام اقدام کنند، اما همین اقدامات باعث شد لیورپول به وضع فعلی دچار شود. 

علاوه بر این مسئله، موضوع جدایی جولین وارد، مدیر ورزشی لیورپول نیز مطرح است. در واقع پس از جدایی مایکل ادواردز از لیورپول، وارد و کلوپ نتوانستند ارتباط سال‌های قبل را برقرار سازند. صحبتی که پیش آمده این است که کلوپ نقش بزرگ‌تر و تاثیرگذارتری در نقل و انتقالات لیورپول بر عهده گرفته و همین موجب شده تا امثال ادواردز و وارد نتوانند کارشان را با وی ادامه دهند. صحبت از حضور مدیر ورزشی مانند مارکوس کروشه این موضوع را تأیید می کند؛ چرا که مدیر ورزشی آینتراخت فرانکفورت و یورگن کلوپ رابطه خوبی با یکدیگر دارند و این همان چیزی است که به‌ سبب آن در نقل و انتقالات می‌توانند با یکدیگر کنار بیایند.
نه انتظار یورگن کلوپ، نه انتظار هواداران لیورپول اتفاقی نیست که در چلسی رخ می‌دهد یا اینکه بخواهند مالک متمول از خاورمیانه داشته باشند، اما حداقل بودجه برای بازسازی تیم، چیزی است که در حال حاضر مورد نیاز مرد آلمانی است. این حداقل کاری است که مالکان لیورپول می‌توانند برای نجات تیمشان از وضعیت فعلی انجام دهند. به جز دو مرتبه (گران شدن بلیت استادیوم و پروژه سوپرلیگ)، مالکان لیورپول به طور جدی مورد انتقاد هواداران قرار نگرفته‌اند. حتی با وجود بودجه نقل و انتقالات محدودی که در اختیار کلوپ قرار داده می‌شود و اکثر آن نیز از پول فروش بازیکنان است، هواداران قرمزها صبوری به خرج داده و پشت مرد آلمانی ایستاده‌اند. اما این بار فرق می‌کند. هواداران عدم سرمایه‌گذاری کافی را درک کرده‌اند. حداقل چیزی که انتظار دارند، حمایت تمام قد FSG از کلوپ با در اختیار دادن بودجه کافی برای نقل و انتقالات تابستانی است، چرا که همه می‌دانند اگر به کلوپ ابزار کافی داده شود، بار دیگر این تیم را به شماره یک فوتبال انگلیس تبدیل خواهد کرد. این دیگر بستگی به مالکان باشگاه دارد. چرا که اگر این حمایت انجام نشود، صبر لیورپولی‌ها لبریز خواهد شد و قطعا اتفاق خوبی در انتظار تاجران آمریکایی نخواهد بود.