سخني با رييس محترم قوه قضائیه

گروه مقالات: يكي از كاربران بهارنيوز با ارسال متني براي سايت نوشته است: اتفاقات زندان اوین هرچه که بوده است و هر آنچه حقیقت ماجرا مي‌باشد یک نکته نگران کننده را در پی داشت که به مسائل ماهوی ماجرا مربوط نبوده بلکه از موضوعات شکلی آن بود.

نوع موضع‌گيري رياست محترم دستگاه قضا که مي‌باید و حکم شرع است که کاملا نسبت به طرفین یک مناقشه و دعوی بی طرف باشند سعی و جهدشان بنحوی طرفداری از یک طرف را در اذهان متبادر مي‌ساخت. حتی ریاست محترم قوه نیز با بیان اینکه باید با رسانه هایی که قصد تشویش اذهان عمومی دارند برخورد شود، ترسی در دل اهالی رسانه انداخت که مبادا بابت درج هر مطلب راجع به اهمال، اشتباه و يا تخلف هر سازمان و ارگاني، با برخورد مواجه شوند.

ریاست محترم قوه قضائیه شایسته است از افشاگری و حتی حساسیت و هر گونه واکنش رسانه‌ها و مطبوعات استقبال نماید چرا که سوء برداشت و قلب واقعیت برغم تشویش مقطعی اذهان عمومی البته درصورت عدم صحت، نیز به راحتی با شفاف سازی و پرده برداری قابل تکذیب و رفع ابهام و اشتباه است لیکن در عوض همین افشا گریها چه بسا در کشف جرائمی که آسیب آنها به نظام به مراتب از یک خبر کذب بیشتر است مددرسان آن قوه باشد.

با تهديد رسانه و مطبوعات جز اخفاء ناهنجاری و بزه و ظلم در جامعه و همچنین انتشار دهان به دهان شایعه حاصلی مستفید نخواهد شد. یک اتفاق (يا حداقل ادعايي) در يك زندانی رخ داده است كه نهايت آن تخلف قانوني برخي از افراد و نه كل سيستم آن مجموعه است اما بايد پذيرفت كه اين خبر در جامعه انعكاس يافت و نگراني‌هايي بوجود آورد. این نگرانی اگر برخاسته از جنجال‌سازی رسانه‌اي هم باشد عریان نمودن حقیقت شبه را زدوده لیکن شایعه را از سطح مخفی جامعه بیرون کشیده و خنثی نمودن آن را سهل‌تر می‌سازد.
در ثانی هر نوع برخورد با  رسانه‌ها در کارنامه دوره‌اي دستگاه‌ها و نهادها ماندگار و شایسته آنکه کارنامه‌اي سپید و رخشان باشد، خصوصا اينكه اگر فرض را بر سانسور رويدادهاي داخلي و عدم پرداختن به آنها بكنيم، با رسانه‌هاي بي‌شمار خارجي آن هم از نوع فارسي‌اش چه خواهيم كرد؟ به آنها مجال عرض اندام بيشتر نداده‌ايم؟