گروه فیلم: گلاندام طاهرخانی که بعدها نامش «سوسن» شد؛ زندگی پرفراز و نشیبی داشت. یتیمی در کودکی، تجربهی فقر، تقلید از قمر و ملوکِ ضرابی، ستاره شدن به عنوان یک خوانندهی کوچهبازاری، شلاق خوردن به جُرم خواندن، مهاجرت و مرگ (باز هم در فقر) در ینگهی دنیا.
حالا سالها از مرگِ سوسن میگذرد؛ اما همچنان نامش باقی مانده. به خاطر ترانههایش، به خاطر خاطرهی خوشی که در ذهنِ مردم گذاشت و به خاطر تمام آن فعالیتهای خیرخواهانهاش. یک بار در قصر شیرین، یک بیمارستان ساخت (کدام خوانندهی کنونی کاری شبیه او میکند؟) که زمانِ جنگِ تحمیلی ویران شد؛ اما همشهریهای گلاندام هیچگاه اقدام او را فراموش نکردند.حالا پس از سالیانِ سال، نوید محمدزاده در آکتور، قطعهی «دوست دارم میدونی» او را که سعید دبیری ترانهاش را نوشت و ریاحی موسیقیاش را، خواند و برای لحظاتی هم صدای سوسن پخش شد.