آدام اسپیرا، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد بخش بهداشت روانی مدرسه بلومبرگ و یکی از اعضای هیئت علمی مرکز جانز هاپکینز در رابطه با موضوع فوق گفت: این ایده که عفونت‌های رایج می‌توانند به زوال شناختی و شاید خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کنند، زمانی مورد توجه قرار نداشت، اما به دلیل یافته‌هایی مانند این مطالعه، توجه پژوهشگران به این موضوع جلب شده است.

طی این پژوهش محققان سطوح آنتی بادی پنج پاتوژن رایج را در ۵۷۵ فرد میانسال و مسن بین ۴۱ تا ۹۷ سال مورد مطالعه قرار دادند. چهار مورد از آن‌ها ویروس‌های تبخال مختلف از جمله ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱، سیتومگالوویروس، ویروس واریسلا زوستر یا ویروس‌های آبله مرغان و زونا بودند.

 آخرین مورد تاثیر گذار نیز یک انگل به نام توکسوپلاسما گوندی محسوب می‌شد. محققان شرکت کنندگان را از مطالعه اپیدمیولوژیک حوضه شرق بالتیمور در سال ۱۹۸۱ مورد بررسی قرار دادند. از این افراد نمونه خون اهدا گرفته شده و آزمایش‌های شناختی نیز روی آن‌ها انجام شد.

پس از در نظر گرفتن سن، جنس، نژاد و مهمترین عوامل خطر ژنتیکی برای بیماری آلزایمر، داده‌های مطالعه نشان داد که تعداد بیشتری از تست‌های آنتی بادی مثبت مربوط به پنج عفونت مختلف با عملکرد شناختی ضعیف‌تر مرتبط است. دکتر اسپیرا در این رابطه توضیح می‌دهد که این نوع اثر افزایشی عفونت‌های متعدد بر عملکرد در یک تست شناختی قبلاً شناسایی نشده بود.

 باید توجه داشت که به طور طبیعی پاتوژن‌های رایجی که مردم اغلب در دوران کودکی با آن مواجه می‌شوند، یا توسط بدن پاک شده یا به عفونت سرکوب شده و نهفته تبدیل می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در پی افزایش سن و شعیف شدن سیستم ایمنی بدن ناشی از کهنسالی، سطوح بالای آنتی بادی در این شرکت کنندگان به فعال‌تر شدن عفونت‌ها با افزایش سن اشاره دارد.

محققان علاوه بر موضوع فوق، نتایج را برای شرکت کنندگانی که یک عامل خطر مشترک آلزایمر، گونه Ɛ۴ ژن آپولیپوپروتئین-E (ApoE) داشتند، تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان می‌دهد که بین تعداد آنتی بادی مثبت و وضعیت شناختی در هر دو گروه Ɛ۴ و غیر Ɛ۴ ارتباط وجود دارد، اما این ارتباط در گروه دوم قوی‌تر بود.

بهار نیوز