شهرآورد شماره ۹۰ تهران پر بود از بازیکنانی سرشناس، ملی پوش و گرانقیمت اما آن کسی که سرنوشت بازی را تعیین کرد یک جوان هجده ساله بود.با حضور گابریل کالدرون، پرسپولیس در جذب بازیکنان جدیدش تغییر ایدئولوژی داد و مرد آرژانتینی تقریبا تمام جوانانی که درفصول گذشته در این تیم بودند را کنار گذاشت و جا را برای بازیکنان جدیدتر باز کرد. مهدی عبدی یکی از این بازیکنان بود که در ابتدای فصل و با کمی دشواری به پرسپولیس بازگشت و وقتی کالدرون محمدامین اسدی را از لیست خارج کرد شانس بیشتری برای بازی کردن پیدا کرد.

در دربی ۹۰ کالدرون دو تعویضش را انجام داده و همه در انتظار تعویض سوم او بودند. گزارشگر بازی جواد خیابانی دست به پیش بینی زده و اسامی را پشت هم ردیف کرد: «عالیشاه، نادری و ربیع خواه؛ کدامیک به بازی خواهند آمد» و پاسخ کالدرون این بود: هیچکدام! ساعت دقیقه ۸۰ بازی را نشان می‌داد و مرد آرژانتینی آخرین تعویضش را که یک سورپرایز بود رو کرد. او وحید امیری ستاره ملی پوشش را از زمین بیرون می‌آورد و به جای آن اسامی مطرحی که داشت یک جوان هجده ساله به میدان فرستاد؛ مهدی عبدی!

جوانی گمنام که با گلزنی در دربی آن هم در اولین دربی خودش توانست اسمش را در تاریخ رقابت‌های پرسپولیس و استقلال به ثبت برساند.بعد از بازی اولین بار علی علیپور بچه محل مهدی عبدی درباره مهاجم جوان تیمش گفت: «مهدی به من گفته بود که خواب دیده‌ام گل می‌زنم و حالا خواب او تعبیر شد.» اما کدام بازیکن است که خواب و رویای گل زدن در دربی را نداشته باشد. عبدی در حالی که ده دقیقه به پایان بازی مانده بود با شماره ۱۶ کنار خط طولی ایستاد تا به جای ستاره مطرح تیمش وارد زمین شود. شاید حتی خودش هم انتظار نداشت که زندگی چنین ورقی را برایش رو کند.

کمی بعدتر خود مهدی عبدی در این خصوص به خبرورزشی گفت: «خواب دیده بودم که در دربی گل می‌زنم و خدا را شکر که خوابم تعبیر شد و لحظه‌ای هم که گل به ثمر رسید باورم نمی‌شد که توپ گل شده است.»