وقتی‌تولید در دستور کار‌دولت‌نیست یعنی رشد‌شاخص بورس کاذب است

گروه اقتصادی: حسین راغفر تحلیلگر اقتصادی درباره رشدی که بازار بورس در این چند روز اخیر داشته پاسخ داد: به نظر من، بورس یعنی تولید. اگر شما می‌خواهید در بازار بورس رونقی ببینید باید رونق را در بخش تولید ببینید. در یک دهه گذشته صرف نظر از آمارهایی که سال گذشته دولت ارائه می‌داد، باورپذیر نبود که آمارها صحت داشته باشند. به دلیل اینکه رونق و رشد اقتصادی را نشان می‌دادند.

به گزارش فراز دیلی، وی ادامه داد: متاسفانه ده سالی که با نرخ سرمایه‌گذاری منفی رو به رو هستیم. یعنی میزان سرمایه‌گذاری کفاف تامین استهلاک سرمایه‌های موجود را هم نمی‌دهد. معنای دیگر آن این است که سرمایه‌گذاری صورت نگرفته و منابع از کشور خارج شده و بخش قابل توجهی از آن به خرید و فروش کالاهای لوکس مانند خودرو، مسکن، سکه و طلا آمده است. این مواردی که اقتصاد کشور را فلج کرده است. راغفر تصریح کرد: به نظر من، در رابطه با مسئله بورس وقتی می‌توانیم بگوییم یک بازار و سهام موفق داریم که تولید در کشور رشد کند منتهی همانطور که ملاحظه می‌فرمایید مسئله تولید اصلا در دستورکار دولت‌ها نیست. لذا مادامی که شما سودهای خیلی بزرگی را در خرید و فروش سکه، زمین، مسکن و ارز بدست می‌آورید چه دلیلی دارد که مسکن را یک مبلغ ناچیز کنید. آمار رسمی موجود است و نشان می‌دهد از ۱۳۷۲ تا ۱۴۰۱ قیمت مسکن در تهران ۵۰۸ برابر شده است. یعنی ۵۸ هزار درصد تورم در مسکن بوده و این یک رقم خیلی بزرگی به شمار می آید که متاسفانه سودهای عجیب و غریب و افسانه‌ای برای یک عده‌ای ایجاد کرده که فرصت‌های زندگی و یک زندگی شایسته را از میلیون‌ها نفر گرفته که خودش یکی از دلایل مهاجرت از ایران است.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه بازار بورس دیگر نمی تواند مثل چندسال قبل روند خود را بگذارند بیان کرد: به نظر من، بازار بورس دوره سابقی ندارد و آن دوره کوتاه -از دی ۹۶ تا تیر ۹۷-  رشد بی‌سابقه‌ای را در بازار سهام دیدیم که این رشد دستکاری شده بود و مردم را در ورود به بازاری ترغیب و تشویق کردند که خیلی‌ها نابود شدند. فلذا رونقی از بورس به این معنا نداریم. وی ادامه داد: بورس به تولید وابسته است و اگر شما تولید را رشد بدهید، می‌توانید انتظار داشته باشید که بازار سهام هم رشد کند.  بورس به آینده وابسته است. امروزه همه خودروسازان دارند به سمت خودروهای الکترونیک پیش می‌روند اما هنوز که هنوز در ایران خودروی سوخت فسیلی وارد می‌شود و این نشان می‌دهد که هیچ چشم‌اندازی برای آینده کشور از این منظر وجود ندارد. در حوزه ترافیک چه کسی باید چشم‌اندازی را مطرح کند که مثلا ۱۰ سال دیگر وضعیت ترافیک چه می‌شود؟ من فکر نمی‌کنم در ۳-۴ سال آینده تهران قابل زیست باشد .

این تحلیلگر اظهار کرد: بنابراین، مادامی که وضع این‌گونه است چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم که یک ثبات، آرامش و اعتماد به بازارهای کشور بازگردد تا باعث شود بخش خصوصی در آن سرمایه‌گذاری کند. در این فرآیند ما ناگزیر هستیم ابتدا فضای کسب و کار کشور را بهبود بخشیم تا بخش خصوصی حاضر شود به کشور برگردد و این جز با خروج این نهادها از اقتصاد امکان‌پذیر نیست آن وقت می‌توانیم امیدوار شویم که به تدریج تولید بهبود پیدا کند و تولید موجب افزایش قیمت سهام و ارزش دارایی‌های بنگاه‌ها شود ما هنوز با این مرحله فاصله‌های خیلی زیادی داریم. اگر بازار بورس گاهی با رونق کاذبی رو به رو می‌شود به این خاطر که دستکاری شده و واقعیت بیرونی ندارد.