به گزارش سیناپرس، محققان طی مطالعات جدید خود دریافتند: اطلاعاتی که از طریق فوتون‌ هایی که از مردمک ‌های چشم ما عبور کرده و به شبکیه می ‌رسند، به ‌طور شگفت ‌انگیزی پراکنده هستند. در حقیقت این توهم حرکت تصویر بیشتر یک نوع تاری تیره است. باید توجه داشت که منطقه پردازش بصری مغز ما جایی است که عمل واقعی دیدن در آن انجام می شود، جایی که داده های خام و اصلی ارائه شده توسط چشمان ما به حس بینایی پیچیده ای تبدیل می شود. اساساً، مغز ما دائماً و دیوانه وار در حال ویرایش هر چیزی است که به شبکیه چشم ما برخورد می کند تا اطلاعات دریافت شده محیطی برای ما قابل ارائه باشد. باید اذعان داشت که سیستم اعصاب بینایی انسان اگرچه بسیار پیچیده محسوب می شود اما این سیستم کامل نیست. تبدیل اطلاعات خام شبکیه به ادراک بصری یک فرآیند پیچیده است و زمان نسبتا زیادی می برد. به همین دلیل است که ما چیز هایی مانند توهم حرکت کردن این تصویر را دریافت می کنیم، که به نظر می رسد حلقه های پیچیده ای از مربع های لبه دار در جهت مخالف یکدیگر در حال چرخش هستند. اگر به مرکز تصویر خیره شوید و سر خود را به جلو یا عقب ببرید این حرکت سریع تر خواهد شد.

 اینکه دقیقاً چرا اتفاق فوق برای بیشتر مردم می افتد، برای مدت های مدیدی ناشناخته بود. اما یک مطالعه جدید معمای آن را حل کرده است. به طور خلاصه، مغز ما سیستم ‌های متعددی برای تشخیص و پردازش حرکت مرئی دارد، اما اعصابی که حرکت را تشخیص داده و آن را رد می‌ کند گاهی دچار خطا می شود زیرا حرکت وهمی ۱۵ میلی ‌ثانیه بیشتر طول می‌ کشد تا بر ادراک ما تأثیر بگذارد و در این شرایط فرآیند هایی که می ‌گویند از نظر من این شی در حال حرکت است، در مغز عمل کرده و ما تصویر را متحرک می بینیم.

اگرچه ممکن است ۱۵ میلی ثانیه زمان کمی به نظر برسد اما این بازه زمانی در سطح فیزیولوژی عصبی، زمانی قابل توجه است.به گفته محققان مطمئناً  ۱۵ میلی ثانیه به اندازه کافی طولانی است تا بتوانیم دچار توهم حرکتی شده و به لطف بخش‌ های کمتر تشخیص ‌دهنده اما سریع‌تر حس ‌کننده حرکت موجود در مغزمان تصویر ثابت بالا را متحرک ببینیم.

بهار نیوز