ستاره‌شناسان باور دارند این انفجار موسوم به «AT۲۰۲۱lwx»، کار یک ابر گازی بزرگ (هزاران برابر بزرگ‌تر از خورشید) است که پس از بیرون آمدن از مدارش به داخل یک سیاه‌چاله فرستاده شد. تکه‌هایی از ابر بلعیده شده و یک صفحه غبارآلود بزرگ شبیه به دونات را در اطراف سیاه‌چاله ایجاد کرده است.

ستاره‌شناسان گفتند که چنین رویدادهایی نادر هستند اما چیزی در این مقیاس پیشتر مشاهده نشده است.دکتر «فیلیپ وایزمن»(Philip Wiseman)، پژوهشگر «دانشگاه ساوت‌همپتون»(Soton) و سرپرست این پژوهش گفت: ما به طور تصادفی به این کشف دست یافتیم. زمانی که در جستجوی نوعی ابرنواختر بودیم، این رویداد توسط الگوریتم جستجوی ما مشخص شد. بیشتر ابرنواخترها و رویدادهای اختلال جزر و مدی، پیش از محو شدن فقط چند ماه دوام می‌آورند. بنابراین، روشن ماندن یک رویداد به مدت بیشتر از دو سال بسیار غیرعادی بود.

این پژوهش نشان می‌دهد که انفجار واقعی حدود هشت میلیارد سال نوری قبل رخ داده است.انفجار AT۲۰۲۱lwx نخستین بار در سال ۲۰۲۰ توسط «تسهیلات بررسی اجرام گذرای زویکی» یا «زدتی‌اف»(ZTF) در کالیفرنیا شناسایی شد و متعاقبا با «سامانه هشدار نهایی برخورد سیارک به زمین»(ATLAS) مستقر در هاوایی نیز مورد تایید قرار گرفت. با وجود این، اطلاعاتی در مورد مقیاس این انفجار در دست نبود.

سال گذشته، ستاره‌شناسان شاهد درخشان‌ترین انفجار ثبت‌شده بودند که یک انفجار پرتو گاما به نام «GRB ۲۲۱۰۰۹A» بود. اگرچه روشنایی این انفجار بیشتر از AT۲۰۲۱lwx بود اما فقط برای کسری از زمان دوام داشت. این بدان معناست که انرژی کلی منتشرشده توسط انفجار AT۲۰۲۱lwx بسیار بیشتر بود.وایزمن خاطرنشان کرد که این رویدادها می‌توانند کلید درک چگونگی تغییر مراکز کهکشان‌ها به مرور زمان باشند.