ساوادوگو افزود: «بنابراین، هنگامی که اختلالی در سیستم رخ می‌دهد، اختلال خواب، مشکل در به خواب رفتن، و مشکل در خواب ماندن، می‌تواند منجر به برخی پیامدهای نامطلوب سلامتی شود.»محققان دقیقاً مطمئن نیستند که چگونه بیخوابی بر خطر سکته مغزی تأثیر می‌گذارد، اما تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که ممکن است باعث التهاب مضر شود.

این مطالعه شامل بیش از ۳۱۰۰۰ نفر با میانگین سنی ۶۱ سال و بدون سابقه سکته قبل از شروع تحقیقات بود.
محققان چهار سوال در مورد اینکه چقدر افراد در به خواب رفتن مشکل دارند، در طول شب بیدار می‌شوند یا خیلی زود بیدار می‌شوند و نمی‌توانند دوباره بخوابند پرسیدند. آنها همچنین از مردم پرسیدند که چقدر در صبح احساس استراحت می‌کنند.

سپس این تیم به طور متوسط ۹ سال بیماران را دنبال کردند. در این مدت، در مجموع ۲۱۰۱ سکته مغزی رخ داد.
خطر سکته مغزی در افرادی که یک تا چهار علامت بی خوابی داشتند در مقایسه با افرادی که هیچ علامتی نداشتند، ۱۶ درصد بیشتر بود. خطر سکته مغزی در افرادی که ۵ تا ۸ علامت داشتند، ۵۱ درصد بیشتر بود.

این ارتباط بین علائم و سکته مغزی برای بیماران جوان‌تر قوی‌تر بود که تقریباً چهار برابر نسبت به بیماران بدون علامت بود. برای افراد ۵۰ سال و بالاتر، خطر ۳۸ درصد بیشتر از افراد بدون علامت بود.بیمارانی که دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی و افسردگی داشتند نیز با خطر بیشتری روبرو بودند.