این یافته‌ها مکانیسم‌های مولکولی زیربنایی از دست دادن حافظه را روشن می‌کند و ممکن است پیامدهای گسترده‌تری برای درک و درمان بیماری آلزایمر، صرف نظر از مصرف الکل داشته باشد.به منظور بررسی تأثیر الکل بر بیماری آلزایمر، محققان آزمایشی را انجام دادند که در آن موش‌ها طی چند ماه در معرض مصرف مکرر الکل قرار گرفتند که منعکس کننده سطوح قرار گرفتن در معرض الکل در افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل بود.

آنها رفتار موش‌های گروه کنترل را با موش‌هایی که دارای سه جهش ژنی خاص مرتبط با استعداد ابتلاء به بیماری آلزایمر بودند، مقایسه کردند.نتایج این مطالعه نشان داد موش‌های در معرض الکل کاهش تدریجی در توانایی یادگیری و به خاطر سپردن الگوهای مکان یابی نشان دادند و این اختلالات شناختی را در سنین پایین‌تری نسبت به گروه کنترل نشان دادند.

محققان اختلالات شناختی را در موش‌های تحت مصرف الکل، تقریباً ۲ ماه قبل از بازه زمانی معمولی که چنین آسیب‌هایی آشکار می‌شد، مشاهده کردند.برای درک مکانیسم‌های اساسی اختلال مصرف الکل، محققان تجزیه و تحلیل دقیقی از بیان ژن در مغز موش‌هایی که در معرض الکل قرار داشتند و آنهایی که در معرض الکل نبودند، انجام دادند.نتایج نشان داد که قرار گرفتن در معرض الکل منجر به تغییرات قابل توجهی در بیان ژن در سراسر قشر جلوی مغز می‌شود.