بهار نیوز - هشدار درباره پلمب کسب و کار‌های مردم

گروه سیاسی: سایت عصر ایران نوشت: "طاقچه" را تعطیل کردند چون چند نفر از کارمندان شان عکس بی حجاب از خودشان منتشر کرده اند.
اگر قرار است عدول کارمند یا کارمندانی از احکام شرع ، باعث تعطیلی یک مجموعه شود، لابد زیر پا گذاشتن شرع توسط مدیر یک مجموعه ، دلیل محکم تری برای بستن آن است. بنابراین، عجالتاً اداره کل ارشاد استان گیلان را نیز تعطیل کنید چرا که اگر در طاقچه، چهار تا دختر روسری نداشته اند، آنجا جناب رئیس، هیچ نداشت و آن عمل "شنیع" حرام تر از این بی حجابی بود. زیاد عرضی نیست!

انتقاد اسحاق جهانگیری
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در دولت های یازدهم و دوازدهم در صفحه شخصی خود نوشت: اخباری که از برخورد با کسب‌وکارها به بهانه عدم رعایت حجاب و اعمال محدودیت برای آن‌ها در لایحه طرح‌شده در مجلس به گوش می‌رسد نگران کننده است.
در شرایط سخت اقتصادی واحدهای تولیدی و خدماتی با مشکلات متعددی از جمله کمبود سرمایه در گردش، کمبود ارز و کاهش تقاضا و ... روبرو هستند. ادامه حیات تولید را با پلمب کردن آن‌ها به‌خطر نیندازید و ذی‌نفعان متعدد را عصبانی‌تر نکنید.گسترش فعالیت بخش خصوصی نیازمند امنیت سرمایه گذاری است. اگر برای راندن یک گنجشک سنگ پرت کنید، بدانید گنجشک‌های دیگر هم فرار می کنند.

چرا با پلمب کردن کسب و کارها زندگی مردم را فلج می‌کنید؟
روزنامه دنیای اقتصاد هم نوشت: پلمب کسب‌ و کارها شبیه زندانی کردن آدم‌هاست با این تفاوت که آدم زندانی فقط خودش در حبس است؛ اما وقتی یک کسب‌ و کار پلمب می‌شود، کارکنان و مشتریان و شبکه تامین‌ کنندگان و شرکای تجاری آن همه محدود می‌شوند. در شرایطی که اجماع ملی وجود دارد که مهم‌ترین مساله کشور شرایط بد اقتصادی است، چرا پلمب کسب‌وکارها به راه‌حل چالشی تبدیل می‌شود که این کسب‌وکارها نه در ایجاد آن و نه در مواجهه با آن هیچ نقشی نداشته‌اند؟ این برخورد با کسب‌وکارها را از سه منظر می‌توان ارزیابی کرد. اول از منظر منطق مدیریت بحران است. دوم از منظر منطق اقتصادی است. سومین مساله را می‌توان از منظر کیفیت سیاستگذاری مطرح کرد.

نظام سیاسی ایده‌آل‌شان نه کرهٔ شمالی و نه رژیم طالبان، بلکه حکومت داعش است!
احمد زیدآبادی (نویسنده) در کانال تلگرامی‌اش نوشت: جریان عملگرایی که انتظار می‌رفت در بین اصولگرایان بر اثر تماس ملموس آنان با معضلات عمیق جامعه پس از یکدست شدن قدرت ظهور کند، در حالِ باخت به خشن‌ترین و بی‌منطق‌ترین طیف این جناح است. طیف خشن که این روزها صدایش بلندتر از همیشه شنیده می‌شود، نظام سیاسی ایده‌آلش نه کرهٔ شمالی و نه رژیم طالبان، بلکه حکومت داعش است؛ یعنی تحمیل قشری‌ترین و متصلب‌ترین برداشت‌ها از شریعت به هر بها و قیمتی بر جامعه و با استفاده از نهایتِ خشونت و زور عریان! متأسفانه، مسئولانی که انتظار می‌رود این خطر را احساس کنند و در مقابل آن بایستند، سکوت پیشه کرده‌اند و هیچ ابتکاری برای توقف آن مطرح نمی‌کنند. اگر این جریان غلبهٔ نهایی پیدا کند، دوزخی را که انبیاء در جهان آخرت وصف کرده‌اند، جامعهٔ ایرانی در همین جهان تجربه خواهد کرد. دوزخی که تاریخ ایران در دوران مغول هم تجربه نکرد!