اهدای جایزه تئاتر دانشگاهي به لبخند ظریف!

مدیر کل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم تحقیقات و فناوری در مراسم اختتامیه تئاتر دانشجویی گفت: امیدواریم به یمن هوای تازه‌ای که در سال‌های اخیر در کشور افتاده است، فضای امید روز به روز به وجود بیاید. بالاخره زندگی صحنه‌ای است که همه ما در آن تماشاگر و بازیگریم و خالق این صحنه به نظاره ما نشسته است. امیدوارم خوب بازی کنیم و به نقش خودمان به خوبی عمل کنیم و گامی به جلو برداریم. حسین میرزایی با قدردانی از کسانی که برای برپایی جشنواره تلاش کردند، بیان کرد: امیدوارم در سال‌های آینده جشنواره با قوت بیشتری انجام شود و بخشی از مطالبات هنرمندان ما در راستای گسترش ظرفیت‌های اجرایی بیشتر، محقق شود.

مثل اینکه پیرمرد شایسته هم انتخاب می‌کنند!
در ادامه مراسم اختتامیه هفدهمین تئاتر دانشجویی، صادق ملکی (مجری برنامه) جای خودش را به نگار جواهریان داد و کلیپی از نحوه روند اجرایی جشنواره در طول برگزاری، نمایش داده شد. جواهریان از دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی با عنوان خوش تیپ و طناز یاد کرد و خواست تا برای اهدای جوایز به برگزیدگان در بخش پژوهش روی صحنه بیاید. ناظرزاده کرمانی ضمن بیان دو خاطره از احمد دامود، اظهار کرد: خوشحالم اینجا هستم. جا دارد از ناصر باباشاهی که همیشه پشت صحنه بوده و دیده نشده‌، به عنوان مدیر خوب تئاتر ایران قدردانی شود و من حتما این موضوع را پیگیری می‌کنم. او خطاب به جواهریان افزود: مثل اینکه در این مجلس پیرمرد شایسته هم انتخاب می‌کنند که درباره تیپ من صحبت شد!

ناظرزاده با اشاره به دوره دانشجویی خودش یادآور شد: زمانی که من دانشجوی تئاتر بودم، این اندازه محقق تئاتر نداشتیم و این موجب افتخار تئاتر ایران است. من 54 مقاله درخشان درباره تئاتر ایران دیده‌ام که به نظرم این میزان پژوهش در تئاتر ایران بی‌سابقه است. در ایران حرف اول را تئاتر دانشگاهی می‌زند و تئاتر حرفه‌ای ما پرانتزی در تئاتر دانشگاهی است.

 الحمدالله یکی از ماها را الان تشویق می‌کنید!
سپس با پخش کلیپی از هوشنگ آزادی‌ور از این پژوهشگر تقدیر شد. آزادی‌ور در بخشی از این کلیپ گفت: اگر در هنر آزادی نباشد، واقعا هنر نیست. تئاتر یعنی تمرین مداوم. خوشحالم که در این جشنواره یادی از من کردند و امیدوارم دانشگاه تئاتری شود و رشد کند. صحبت‌های این هنرمند بارها مورد تشویق حاضران قرار گرفت.

 بهرام‌های بیضایی دیگر تولید کنید
در این بخش از جشنواره هوتن شکیبا جایش را با داریوش موفق مجری چهارم این مراسم عوض کرد. سپس محمد چرم‌شیر برای تجلیل از فرهاد مهندس‌پور و صحبت درباره او به روی صحنه آمد و گفت: نسلی که شما هستید احیانا کارهای مهندس پور را ندیده، نزدیکی شما به او احتمالا از کلاس‌های درس اوست؛ معلمی که بیش از آنچه را که آموخته بی‌دریغ به شما یاد می دهد اما برای نسل پیشتر شما، او علاوه بر یک معلم خوب یک کارگردان است که بنا به دلایلی تصمیم گرفته حرفه اصلی خودش را ترک کند و همچنان در سنگر تدریس دانشگاهی باقی بماند.

او افزود: مهندس‌پور امشب اینجا نیست و اگر بود، من دوست داشتم که با او صحبت کنم، اما در غیاب مهندس‌پور دوست دارم با شما صحبت کنم که فردای تئاتر ایران و فرهاد مهند‌س‌پور هستید. من یقین دارم. سال‌ها سعی کردم به عنوان معلم این اعتقاد خودم را به شما به اثبات برسانم. اگر او امشب اینجا بود چشم در چشمش می‌گفتم، می‌توانیم با تئاتر دانشجویی مملکت تعارف داشته باشیم و بر روی ضعف‌ها و نقصان‌ها پرده بیندازیم و برای یک شب شادی در کنار هم تلخ صحبت نکنیم اما چه کنیم که باید تلخ صحبت کنیم.

چرمشیر بار دیگر در غیاب مهندس‌پور گفت: من با او که معلم مدرن این سیستم دانشگاهی است، رو در رو صحبت می‌کنم و از او می‌پرسم چه دارد بر سر تئاتر دانشجویی مملکت می‌آید؟ چه اتفاقی بر سر این دانشجویان بی‌انگیزه‌ای که هر روز مدعی عشق به تئاتر هستند می‌آید؟ من سال‌هاست که مهندس‌پور را سر کلاس ندیدم اما نادیده می‌گویم که چه زجر و دردی را از حضور در کلاس‌هایی که دانشجویانش بی‌انگیزه هستند تحمل می‌کند.

او بیان کرد: من از او سوال می‌کنم دانشجویانی که نمی‌خواهند بیشتر از آنچه که حقشان است در تئاتر به دست بیاورند. بر سر این سیستم دانشگاهی آمد که آنها رغبتی برای خواندن کتاب ندارند؟ چرا تیراژ کتاب‌های دانشجویی و نظریات آن همچنان 700 است؟ چه اتفاقی بر سر دانشجویانی آمده است که هر چیزی که مربوط به تئاتر است را یاد نمی‌گیرند و هر چه که بیرون از آن است را می‌پذیرند؟!

چرمشیر خطاب به طاها هاشمی، معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی گفت: آقای هاشمی بساط پهن نیست. بساط مدت‌هاست که جمع شده است. من از نهادها و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچ انتظاری ندارم اما از شما که اینجا نشسته‌اید و قرار است تئاتر ایران را سرفراز کنید انتظار دارم که اگر بهرام بیضایی را از دست می‌دهید، بهرام‌های بیضایی دیگر را تولید کنید.

 هما روستا: امیدوارم
سپس کلیپی پخش شد که نغمه ثمینی، علی اصغر دشتی، حمید پورآذری و فارس باقری درباره‌ی فرهاد مهندس‌پور صحبت کردند. بعد از آن داریوش موفق پایین پرتره‌ی فرهاد مهندس‌پور که بر روی بوم و در دکور اختتامیه جای گرفته بود را امضا کرد و جای خودش را به نوید محمدزاده، مجری دیگر این برنامه داد. ضیاء هاشمی، معاون فرهنگی وزارت علوم نیز بیانه‌ای خواند. هنگامی که پانته‌آ پناهی‌ها اجرای برنامه را بر عهده داشت از هما روستا خواست تا برای اهدای جوایز برگزیدگان بازیگر زن به روی صحنه بیاید. روستا با بیان اینکه، خوشحال است که در میان دانشجویان است، گفت: من واقعا دانشجویان را دوست دارم، چون جوان هستند و همه چیز برای آنهاست و آنها باید تئاتر ما را درست کنند. من امیدوارم... خیلی امیدوارم.

استاد بیضایی خواهش می‌کنم به ایران برگرد
محمد خسرو پرست بعد از دریافت جایزه‌اش در بخش نمایشنامه نویسی گفت: چند سالی است که نمایشنامه‌نویسی ایران بی‌پدر شده است، آقایی که استاد نمایشنامه‌نویس ایران هستی، استاد بهرام بیضایی خواهش می‌کنم به ایران برگرد. محمود احدی‌نیا نیز در همین بخش، بعد از دریافت جایزه‌اش آن را به لبخند ظریف دکتر جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران تقدیم کرد.

 شوخی با کلیپ «چرا رفتی؟»
در مراسم اختتامیه، کلیپ «چرا رفتی» آلبوم همایون شجریان به کارگردانی باران کوثری به طنز گرفته شد و در این راستا کلیپ طنزآمیزی با اجرای دانشجویان پخش شد که مورد استقبال حاضران قرار گرفت.

در این مراسم همچنین نمایشی با اجرای نوید محمدزاده، بازیگر فیلم توقیفی «عصبانی نیستم» که با لباس ورزشی در این مراسم حاضر شده بود، به روی صحنه رفت. در این نمایش بارها از لفظ «عصبانی نیستم» استفاده شد و همچنین موضوعاتی چون بازی در کلیپ «چرا رفتی»، شرکت در جشنواره‌های خارجی و ... به شوخی گرفته شد. برخی از دانشجویان بعد از دریافت جوایزشان، از وضعیت تئاتر و جشنواره دانشگاهی گله کردند. یکی از دانشجویان پس از دریافت جایزه‌اش توضیح داد که از آنها خواسته شده بعد از گرفتن جایزه‌شان گلایه‌ای را مطرح نکنند و نمایش‌های طنزی که اجرا می‌شود، به نوعی انتقادها را مطرح می‌کند.

در مراسم اختتامیه جشنواره دانشگاهی، سیامک احصایی جوایز مربوط به برگزیدگان طراح صحنه را اهدا کرد. دانشجویی برگزار شدن این مراسم و شور و هیجان حاضران در سالن، فضایی متفاوت را به تالار اصلی تئاتر شهر بخشیده بود و در مواردی تعجب مهمانان خارجی حاضر در این مراسم را هم به همراه داشت.