ذرات معلق از طریق اگزوز وسایل نقلیه موتوری، سوختن روغن یا زغال سنگ، دود چوب / سوختن پوشش گیاهی و انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعتی آزاد می‌شوند. ذرات به قدری کوچک هستند که می‌توانند در عمق ریه‌ها استنشاق شوند.

«الکساندرا وایت»، سرپرست گروه اپیدمیولوژی محیط‌زیست و سرطان در مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی ایالات متحده، گفت: «ما شاهد افزایش ۸ درصدی در بروز سرطان سینه برای زنان ساکن در مناطقی با قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ بیشتر بودیم. اگرچه این افزایش نسبتاً نسبی است، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد آلودگی هوا با سرطان سینه مرتبط است.»برای این مطالعه، محققان از داده‌های مطالعه رژیم غذایی و سلامت که بیش از ۵۰۰۰۰۰ مرد و زن بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ در آن ثبت‌نام کردند استفاده کردند.

زنان در این گروه به طور متوسط حدود ۶۲ سال سن داشتند.محققان این زنان را تقریباً ۲۰ سال دنبال کردند و در طی آن بیش از ۱۵۸۰۰ مورد سرطان سینه تشخیص داده شد.این تیم میانگین سالانه غلظت PM۲.۵ را برای محل سکونت هر شرکت کننده تخمین زد.

دانشمندان همچنین بررسی کردند که چگونه رابطه بین آلودگی هوا و سرطان سینه براساس نوع تومور متفاوت است. آنها تومورهای گیرنده استروژن مثبت (ER+) و منفی (ER-) را به طور جداگانه ارزیابی کردند و دریافتند که PM۲.۵ با بروز بیشتر سرطان پستان ER+ مرتبط است، اما نه تومورهای ER-.این نشان می‌دهد که اختلال غدد درون ریز در این امر دخیل است. تومورهای ER+ شایع‌ترین تومورهای سینه هستند که در بین زنان تشخیص داده می‌شوند.