اخترشناسان مدت‌هاست بنو را زیرنظر گرفته‌اند. نگرانی اصلی این است که با احتمال ۱ در ۲٬۷۰۰، و در تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۱۸۲، بنو می‌تواند با نیرویی معادل ۲۲ بمب اتم به زمین برخورد کند.با این که این سیارک به‌بزرگی سیارکی نیست که دایناسورها را منقرض کرد، اما همچنان بزرگی قابل‌توجهی دارد. اگر این سیارک، با عرض حدوداً ۵۰۰ متر، به زمین برخورد کند، دهانه‌ای به قطر ۱۰ کیلومتر و امواجی ویرانگر تا شعاع ۱۰۰۰ کیلومتری ایجاد می‌کند.

ناسا هفت سال قبل برای بررسی امکان نابودی سیارک بنو، فضاپیمای اوسیریس-رکس را به این سیارک فرستاد. هدف اوسیریس-رکس نمونه‌برداری از بنو برای فهم ترکیب و رفتار این سیارک و ارزیابی تهدید آن بود.حالا آخرین قدم مأموریت اوسیریس رکس فرارسیده. این فضاپیما در تاریخ ۲۴ سپتامبر (۲ مهر) کپسولی حاوی ۲۵۰ گرم نمونه را در اتمسفر زمین می‌اندازد. این کپسول در پایگاه تست و تمرین وزارت دفاع آمریکا در ایالت یوتا فرود خواهد آمد.

با این که هدف اصلی مطالعه این نمونه‌ها دفاع از بررسی امکان نابودی سیارک بنو و حفاظت از زمین است، آن‌ها می‌توانند فرصت‌های علمی شگفت‌آنگیزی را به دانشمندان ارائه دهند. مواد دست‌نخورده بنو می‌توانند رازهایی را از شکل‌گیری منظومه شمسی در ۴٫۵ میلیارد سال قبل برملا کنند. حتی آن‌ها شاید بتوانند نشان دهند منشأ حیات روی زمین چه بوده است.

در مجموع، مأموریت ناسا برای مطالعه و انحراف مسیر سیارک‌های تهدیدکننده زمین نشانه‌ای است از نبوغ انسان‌ها و تصمیم آن‌ها مبنی بر حفاظت از زمین. با این که تهدید این سیارک همچنان در آینده‌ای دور است، دانش کسب‌شده از این مأموریت می‌تواند روزی در پیشگیری از یک فاجعه کیهانی راهگشا باشد.