بر اساس فرضیه «کلوویس یکم»، انسان‌ها در بیش از ۱۳هزار سال پیش از طریق «برینگیا» از «سیبری» به «آمریکای شمالی» وارد شده و در سراسر قاره آمریکا پراکنده شده‌اند.در دهه‌های اخیر اما باستان‌شناسان به شواهدی دست یافته‌اند که قدمت حضور انسان در آمریکای شمالی و جنوبی را بسیار بیشتر کرده و گمانه‌زنی‌ها درباره نحوه نخستین ورود انسان‌ها به این مکان را افزایش داده است.در ادامه با برخی از قدیمی‌ترین محوطه‌های باستان‌شناسی قاره آمریکا آشنا می‌شوید:‌

۱. «کلوویس، نیومکزیکو» ‌
این محوطه که در نزدیکی دره‌ای به نام «بلک‌واتر درا» ‌ در «نیو مکزیکو» واقع شده است در سال ۱۹۲۹ میلادی کشف شد، دیدگاه ما را درباره ساکن شدن مردم در آمریکا شکل داده است.نام این محوطه بر اساس شهری در نزدیکی آن انتخاب شد و در دهه ۳۰ میلادی بود که اشیاء تاریخی از جنس سنگ و استخوان‌های حیوانات منقرض‌شده از جمله ماموت در آن کشف شد که نشان‌دهندۀ شواهدی از قصابی در حدود ۱۳هزار سال پیش است.

همچنین سرنیزه‌هایی که در محوطه باستان‌شناسی «کلوویس» کشف شده است، ‌ گروهی از مردم را معرفی می‌کرد که مدت‌ها گمان می‌رفت نخستین انسان‌هایی باشند که وارد قاره آمریکا شده‌اند. این سرنیزه‌ها از سنگ‌هایی ساخته شده بودند که در اندازه‌های انگشت دست تراشیده شده بودند.محوطه‌های باستان‌شناسی سراسر قاره آمریکا در ارتباط و متکی به محوطه «کلوویس» ‌توصیف می‌شوند، به نحوی که محوطه‌های «پیشا-کلوویس» ‌ به شواهدی از ورود انسان‌ها از آسیا به آمریکا در قبل‌تر از ۱۳هزار سال پیش اشاره دارند.

۲. «سوآن پوینت،‌ آلاسکا»
محوطه «سوآن پوینت» در شرق «آلاسکا» ‌ واقع شده است و قدیمی‌ترین محوطه باستان‌شناسی این ایالات و تنها محوطه‌ «آلاسکا» با شواهدی از شکار ماموت توسط انسان‌ها محسوب می‌شود. کاوش در این محوطه به کشف شواهدی از حضور انسان در بیش از ۱۴هزار سال قبل منجر شده است. ابزارهایی که در این محوطه کشف شده است، پرتابه‌های تیزی از جنس سنگ و شاخ گوزن، تکه‌هایی از نوعی تبر برای تکه‌تکه‌کردن چوب و استخوان، ‌ابزاری برای جدا کردن پوست و ابزاری برای ایجاد حفره در مخفیگاه حیوانات را شامل می‌شود. این اشیاء به همراه یک عاج ماموت این فرضیه را مطرح می‌کند که این محوطه در مقطعی از دوران ماقبل تاریخ به عنوان کارگاه عاج ماموت مورد استفاده قرار گرفته است.

۳. «کوپرز فری، آیداهو»
«کوپرز فری» یک سکونتگاه ماقبل‌تاریخ است که باستان‌شناسان در فاصله ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ با کاوش در آن ۱۸۹ اثر تاریخی را کشف کردند که بر حضور انسان‌ها در این مکان از ۱۵هزار تا ۱۶هزار سال قبل دلالت دارد. بقایای استخوان حیوانات، تکه‌های زغال و ابزارهای سنگی از جمله اشیاء تاریخی به شمار می‌روند که تاکنون در این محوطه توسط باستان‌شناسان کشف شده‌اند.

۴. «غارهای پیزلی، اورگن»
«غارهای پیزلی» به شبکه‌ای از هشت غار و پناهگاه صخره‌ای در جنوب مرکزی «اورگن» گفته می‌شود، که بر اثر حرکت آب‌های یک دریاچه باستانی که اکنون خشکیده است، ‌خلق شده‌اند.باستان‌شناسان در ابتدا این غارها را در اواخر دهه ۳۰ میلادی کاوش کردند و موفق به کشف تکه‌هایی از ابزارهای استخوانی و ابسدینی، اشیاء چوبی و سبد شدند.در جریان تحقیقات جدیدی که در این غارها انجام شده است، ‌باستان‌شناسان قدمت حضور انسان در این محوطه را به ۱۴هزارو۵۰۰ سال پیش تخمین زدند.

۵. «وایت سندز، نیومکزیکو»
«پارک ملی وایت سندز» که در جنوب «نیومکزیکو» ‌واقع شده است، ‌به عنوان بزرگ‌ترین محوطه سنگ گچی جهان شناخته می‌شود. در این محوطه برخی از قدیمی‌ترین شواهد حضور انسان در قاره آمریکا وجود دارد که به ردپاهای ۲۱هزار تا ۲۳هزارساله مربوط می‌شود. این ردپاها که بیشتر به نوجوانان و کودکان تعلق دارند، هنوز قابل مشاهده هستند.

بهار نیوز