گروه سیاسی:روزنامه توسعه ایرانی نوشت: آرزوی آزادی فلسطین در نظام فکری جمهوری اسلامی هرچند از جایگاه ویژهای برخوردار و همواره یکی از شعارهای اصلی مقامات بلند پایه بوده، اما فراخوان تهیه برنامه پنج ساله اول توسعه فلسطین آزاد که در روزهای اخیر از سوی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی منتشر شده، بسیاری را شگفتزده کرده است.
انتشار این فراخوان در حالی صورت میگیرد که این روزها غزه، زیر آتش حملات هوایی اسرائیلی دمی در امان نیست؛ بخشهای عمدهای از آن، به تلی از خاک بدل شده و هر دقیقه بر شمار جانباختگان افزوده میشود. نگرانی ناظران این جنگ ویرانگر، پیشروی قریبالوقوع اسرائیل و از دست رفتن زمینهای باقی مانده مردم فلسطین است. در سرزمین سوگ و ماتم موج میزند و مرگ حدود هفت هزار نفر از شهروندان غزه از سویی و آوارگی و تهدید سلامت زندگی بقیه در شرایط سخت بهداشتی از سوی دیگر، بیم یک فاجعه انسانی را رقم زده است. با این حال آنچه از منظر اتاق فکر مجلس شورای اسلامی، مورد توجه قرار گرفته؛ ولع آبادی فلسطینی است که از منظر آنها به زودی آزاد میشود.
اما این فراخوان از جنبه دیگری هم مورد توجه کاربران شبکههای اجتماعی و تحلیلگران بوده است. این روزها برنامه توسعه هفتم ایران با حواشی بسیار در مجلس بررسی میشود. برنامهای که از منظر بسیاری از کارشناسان پراشکال، شعاری و غیرقابل اجراست. حتی بدتر از برنامه قبلی توسعه که گفته میشود تنها 30 درصد از آن اجرایی شده است. حال این سوال مطرح است که به فرض اینکه مردم فلسطین از این ویرانی به سلامت عبور کنند و به ایران اجازه دخالت در امور داخلی خود را بدهند، مرکز پژوهشهای مجلس به پشتوانه کدام کارنامه موفق در پی آبادی فلسطین خواهد بود؟ در حالی که هنوز 35 سال بعد از جنگ عراق و ایران بسیاری از شهرهای جنگزده کشور روی آبادی و زودن گرد و خاک جنگ را به خود ندیده، اتاق فکر در مجلس چگونه در فکر توسعه سرزمینهای دیگر برآمده است؟ آیا روا نیست که این رویکرد آبادانی و توسعه در کشور خود ما هم اجرا شود که به گواه همین مرکز پژوهشهای مجلس فقر طی یک دهه از ۱۹درصد به بیش از 30 درصد افزایش یافته یا جمعیت سکونتگاههای غیررسمی که از امکانات اولیه زندگی مانند بهداشت و آموزش باکیفیت محروم هستند به بیش از 6 میلیون نفر رسیده است.
برنامه پنج ساله اول توسعه فلسطین آزاد
در روزهای اخیر خبرگزاری فارس فراخوانی را از سوی مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد که در آن از راهاندازی دبیرخانه علمی برای تهیه برنامه پنج ساله اول توسعه فلسطین آزاد خبر میداد.
در متن این فراخوان خطاب به دانشگاههای کشورهای اسلامی و منطقه، مجالس کشورهای اسلامی و منطقه، مراکز پژوهشی کشورهای اسلامی و منطقه و پژوهشگران و نخبگان آزاده جهان آمده است: «نظر به اینکه تمامی شواهد نشان میدهد فروپاشی رژیم غاصب و کودککش اسرائیل به انتهاییترین مراحل خود رسیده است، ضروری است به منظور کمک به مردم مظلوم فلسطین، طراحیها و برنامهریزیهای توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی لازم برای اداره فلسطین بعد از آزادی در اسرع وقت در دستور کار مراکز علمی، تحقیقاتی و پژوهشگران جهان اسلام قرار گیرد. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، تهیه و تدوین برنامه پنجساله اول توسعه فلسطین آزاد را در دستور کار خود در سال جاری قرار داده و با راهاندازی دبیرخانه علمی تدوین این برنامه، آمادگی دارد برنامهها و طرحهای پیشنهادی سایر مراکز تحقیقاتی را در پنج محور؛ اقتصادی، اقدامات زیربنایی و زیرساختی، اولویتهای سیاسی داخلی و بینالمللی، برنامهریزی اجتماعی و سیاستهای فرهنگی، دریافت کند.
واکنشها به فراخوان مجلس
احمد زیدآبادی، که خود سالهاست پژوهشگر حوزه فلسطین و اسرائیل است یکی از کسانی بود که به این فراخوان واکنش نشان داد و در کانال تلگرام خود نوشت:«اینان اگر اهل برنامه و توسعه هستند، چرا در سامان دادن به خودروسازی داخلی، ترافیک کشنده شهرها، آلودگی فزاینده هوا، بحران منابع آب، هدر دادن انرژی، نابودی مراتع و جنگلها و هزار درد بیدرمان اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی دیگر، اینطور درمانده شدهاند؟».مرکز پژوهشهای مجلس در این روزهای فاجعهبار غزه، از راهاندازی دبیرخانه علمی برای تهیه برنامه پنج ساله اول توسعه فلسطین خبر داده است؛ اقدامی که به مردم مصیبتدیده فلسطین کمکی نمیکند، اما احتمالا کارکرد داخلی دارد و به انقلابیتر نشان دادن این مرکز و چه بسا سرازیر شدن بودجه بیشتر به آن منجر شود
او حتی به طنز به مشکلات مدیریتی فراوان که شهروندان ایرانی با آن دست به گریبان هستند، اشاره کرد و افزود: «اگر منظور از برنامه توسعه برای فلسطین، دچار کردن مردم آنجا به همین بلای ترافیک و آلودگی هوا و نوع خودروسازی و هدر دادن انرژی و این وضع اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی باشد، به نظرم ترجیح فلسطینیها این باشد که به هر مصیبت و زحمت و مشقت که شده است، با همین وضع کنونی بسازند، اما رنگ و روی این توسعهای که ما ایرانیان به آن مبتلا شدهایم را به خواب هم نبینند!».
فانتزیهای مرکز پژوهشهای مجلس
در میان برخی واکنشها، انتقاد به شعارزدگی نهادهای حاکمیتی در ایران هم کم دیده نشد. انتقادات به این نکته اشاره دارد که در جریان فاجعهای که در غزه در حال رخ دادن است، برخی نهادها در حال فانتزیبافی هستند. مواردی که بیش از آنکه کمکی به وضعیت مردم فلسطین کند احتمالا کارکرد داخلی دارد و به انقلابیتر نشان دادن مجموعههایی که چنین فانتزیبافیهایی دارند کمک و چه بسا بودجه بیشتری را سرازیر به سازمان مربوطه میکند.
سایت عصر ایران در واکنش به این موضوع در یادداشتی نوشت: «در حالی که براساس برآوردهای مقامات فلسطینی، بیش از 1000 نفر از مردم غزه زیر آوار هستند و آنان هم که زیر آوار نیستند حتی آب کافی برای خوردن ندارند، آن وقت آقایان در تهران نشستهاند و پوستر طراحی کردهاند که بیایید برای برنامه پنج ساله اول توسعه فلسطین طرح بدهید! یکی میمرد ز درد بینوایی، یکی میگفت خانم زردک میخواهی؟! آزادی فلسطین با این ادا و اصولهای بیمزه رخ نمیدهد».
در این یاداشت همچنین آمده است: «کسی میتواند دم از برنامهنویسی بزند که برنامههای پنجساله کشور خودش که اینک به نوبت هفتم رسیده، به درستی اجرا شده باشد. آقایان بهتر است به جای آن که به فکر برنامه پنج ساله اول فلسطین باشند بیایند و توضیح دهند 6 برنامه توسعه گذشته که در 30 سال اخیر اجرا شد، چقدر کارآمد بوده است و مثلا تولید ناخالص ملی و سرانه درآمد و رشد اقتصادی ایران را به چه اعدادی رسانده است؟».
هرچند برخی این نکته را مطرح میکنند که «کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی» برخی هم به این نکته اشاره دارند که هرچند این فراخوان کمکی به مردم تحت ظلم فلسطین نخواهد بود و آینده روشنی برای این مردم ترسیم نمیکند، اما احتمالا یک خروجی واقعی به همراه دارد. تخصیص بودجه و هدر رفت بخشی از اموال عمومی مردم ایران، این بار به بهانه نقشه آبادی فلسطین.