جشن «هالووین»؛ فرصتی برای فروش آبنبات

گروه جامعه: قدمت «هالووین» به بیش از هزار سال پیش می‌رسد؛ مراسمی مذهبی که در گذر زمان استحاله شده و به‌طور فزاینده‌ای از ریشه‌های اعتقادی و بنیان‌های باستانی‌اش فاصله گرفته است. این آیین که حالا بیشتر به‌عنوان جشنی مورد علاقه کودکان یا دست‌کم جوان‌تر‌ها مطرح است، به نقاط بسیاری از جهان سرایت کرده و گردش مالی بسیاری را پدید آورده است.
به گزارش دنیای‌اقتصاد، اصل «هالووین» به مراسمی موسوم به «سامهین» بازمی‌گردد. این مراسم در اول ماه نوامبر هر سال (مصادف با پایان پاییز و آغاز زمستان) و در میان قوم «سلت» برگزار می‌شد. «سلت‌ها» که شاخه‌ای از نژاد مشهور «هندو اروپایی» بودند، در مناطق مختلف اروپا دیده می‌شدند.
طبق باور این قوم در شب اول نوامبر، مرز حایل میان جهان مردگان و زندگان درنوردیده می‌شود و ارواح درگذشتگان به خانه‌های خویش بازمی‌گردند. آن‌ها برای دفع شر احتمالی ارواح و اجنه، آتش‌های بزرگ برپا می‌کردند، لباس‌هایی از پوست حیوانات به تن می‌کردند و حتی‌الامکان به هیاتی ترسناک در‌می‌آمدند.
این مراسم با اهدای قربانی به پیشگاه خدایان به پایان می‌رسید. در قرن هفتم میلادی، «پاپ بونیفاس چهارم» عیدی موسوم به «روز همه قدیسین» را پایه‌گذاری کرد. این عید که بهانه‌ای برای بزرگداشت مریم باکره و سایر قدیسان و شهدا بود، در ۱۳مه برگزار می‌شد.
تقریبا یک‌صد سال بعد «پاپ گریگوری سوم» این عید را احتمالا به‌عنوان جانشین مسیحی جشن بت‌پرستی «سامهین» به روز اول نوامبر منتقل کرد و شب منتهی به آغاز ماه نوامبر را «هالووین» یا شب تقدیس اولیا نامید. به این ترتیب «هالووین» اولیه، محصول ادغام عیدی مسیحی و آیینی بت‌پرستانه بود.
مراسم مذکور از مناطق «سلت‌نشین» ایرلند، بریتانیا و فرانسه به سایر نقاط اروپا و جهان گسترش یافت. در قاره نوپدید آمریکا وضعیت دوگانه‌ای حاکم بود. درحالی‌که مستعمرات جنوبی علاقه بسیاری نشان داده و «هالووین» را با آب و تاب فراوان برگزار می‌کردند، در «نیوانگلند» و به دلایل مذهبی از بزرگداشت این آیین جلوگیری می‌شد.
در آغاز قرن نوزدهم جشنواره‌های برداشت محصول پاییزی با عناصر «هالووین» در هم آمیخته بود. مهاجرت بزرگ ایرلندی‌ها به آمریکا – به دنبال آفت‌زدگی بزرگ و بی‌سابقه محصول سیب‌زمینی و وقوع قحطی در ایرلند) سبب اختلاط هرچه بیشتر سنت‌های هالووین در جشن‌های پیش‌گفته شد.
مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی به تدریج سنت لباس‌پوشی و طلب خوراکی و میوه از همسایگان را احیا و این شیوه باستانی را به مناسک «هالووین» نوین اضافه کردند. سنتی که به سرعت در ایالات متحده و سپس سایر نقاط دنیا متداول و به یکی از نماد‌های اصلی «هالووین» تبدیل شد.
در این مراسم افراد به تقلید از «سلت‌های باستان» و با پوشیدن لباس‌هایی عجیب و غریب به سراغ همسایه‌ها می‌رفتند و در ازای خواندن شعر یا گفتن جوک و کار‌هایی از این دست، طلب میوه یا خوردنی می‌کردند. این سنت، اما از میانه قرن بیستم با تغییر دیگری روبه‌رو شد. از آن سال‌ها تاکنون «آبنبات‌ها» به جشن «هالووین» راه یافته‌اند.
این تنقلات شیرین تا حدود زیادی سایر خوراکی‌های مرسوم را کنار زده و به عضو ثابت و بی‌جانشین این مراسم تبدیل شده‌اند. حالا «هالووین» علاوه بر همه داشته‌ها و جذابیت‌هایش، به فرصتی غیر قابل انکار برای فروش انواع آبنبات تبدیل شده است. تجارتی که ارزش مالی آن تنها در ایالات متحده تا ۳میلیارد دلار برآورد می‌شود.