گمان می‌رود این سکه‌ها و پرستشگاه به دوران «شاهنشاهی کوشانی» متعلق باشد که حکومتی عمدتاً بودایی بود و از حدود قرن دوم پیش از میلاد تا قرن سوم پس از میلاد بر منطقه حکومت می‌کرد.این پرستشگاه در ویرانه‌های «موهن‌جو دارو» محوطه‌ای متعلق به حوالی ۲۶۰۰ پیش از میلاد در جنوب شرقی پارکستان واقع شده است. «موهن‌جو دارو» که به زبان محلی به معنای «تپه مردگان»‌ است،‌ در حوالی ۱۸۰۰ پیش از میلاد به همراه سایر شهرهای بزرگ تمدن دره سند رها شد. به گفته باستان‌شناسان، این پرستشگاه پس از افول «موهن‌جو دارو» در ۱۶۰۰ سال بعد، در بالای این ویرانه‌های متروکه ساخته شده است.

باستان‌شناسان مجموعه سکه‌های باستانی را در جریان یک عملیات مرمت و پس از فرو ریختن یک دیوار در «موهن‌جو دارو»‌ کشف کردند. این سکه‌ها پس از مرمت در یک آزمایشگاه باستان‌شناسی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.سکه‌هایی که اخیرا کشف‌شده‌اند به دلیل زنگ زدن مس پس از قرار گرفتن در معرض هوا به رنگ سبز درآمده‌اند. زنگ‌زدگی باعث شده است وزن این سکه‌ها به ۵.۵ کیلوگرم تبدیل شود.با این حال برخی از این سکه‌ها درحالی پیدا شدند که به سایر سکه‌ها متصل نبودند. احتمالا این مجموعه سکه‌های متصل به‌هم از ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سکه تشکیل شده است.

روی برخی از این سکه‌ها تصویر فردی ایستاده نقش بسته است که کارشناسان معتقدند احتمالا یکی از پاشاهان کوشانی را به تصویر می‌کشد.این سکه‌ها نخستین آثار تاریخی محسوب می‌شوند که از سال ۱۹۳۱ میلادی تاکنون در بقایای این پرستشگاه کشف شده‌اند. در سال ۱۹۳۱ یک باستان‌شناس بریتانیایی بیش از ۱۰۰۰ سکه مس را در آن مکان پیدا کرده بود.

بهار نیوز