وی با بیان این که انسولین، دروازه‌ ورود قند به داخل سلول است، تاکید کرد: در دیابت نوع یک به علت مسائل ایمنی، سلول‌های بتای لوزالمعده که مولد انسولین هستند از بین می‌روند که این موضوع با انسولین کنترل می‌شود؛ اما در دیابت نوع دو، سلول‌های لوزالمعده‌ تولید کننده انسولین، کم هستند و یا انسولینِ ترشح شده برای بدن کافی نیست. بچستانی با بیان این که اگر میزان انسولین با قند خون فرد هم خوانی نداشته باشد با مصرف دارو مشکل حل می‌شود، ادامه داد: قند خون در هنگام ناشتا بیش از هشت ساعت ناشتایی باید زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد. اگر میزان آن بین ۱۰۰ تا ۱۳۵ میلی گرم در دسی لیتر باشد، فرد را مبتلا به پیش دیابت و اگر قند بالای ۱۳۶ باشد فرد را مبتلا به دیابت تلقی می‌کنیم.

وی با تاکید بر این که افراد پرخطر بعد از چهل سالگی باید هر سال قند خون خود را کنترل کنند، گفت: افراد عادی جامعه، هر سه سال یک بار باید آزمایش قند خون را انجام دهند. چاقی، اضافه وزن، سابقه فامیلی و دیابت در بارداری از عوامل خطر آن محسوب می‌شوند.

بچستانی با بیان این که برخی افراد به دیابت و عوارض دیابت کنترل نشده بی توجه هستند، تاکید کرد: بی توجهی به درمان دیابت باعثِ رسوب قند در عروق می‌شود. کلیه، چشم، پا، قلب و عروق تحت تاثیر قند خون بالا آسیب می‌بینند. قند خونِ بالا، باید پایین بیاید تا در جدار عروق رسوب نکند.

این فوق تخصص غدد و متابولیسم در پایان با تاکید بر این که بیماران دیابتی باید از میزان قند خون نرمال آگاهی داشته باشند، اظهار داشت: افراد مبتلا به دیابت باید تحت نظر پزشک جدول‌هایی تهیه کنند که این جدول، جدولِ قند نام دارد و به طور هفتگی یا ماهانه قند خون خودشان را چک و در آن قید کنند تا هنگام مراجعه به پزشک، جدول را به همراه داشته باشند.

بهار نیوز