100ميليون سياره مسكوني دركهكشان

محققان يک روش محاسباتي جديد را براي بررسي داده‌هاي سيارات فراخورشيدي توسعه داده‌اند که نخستين برآورد کمي از تعداد سيارات با قابليت ميزباني از حيات بالاتر از سطح ميکروبي را ارائه مي‌کند. به گفته محققان، اين مطالعه عنوان نمي‌کند که اشکال پيچيده حيات در سيارات مختلف وجود دارند، بلکه شرايط سياره‌اي ‌آنها امکان ميزباني از حيات احتمالي را تقويت مي‌کند.

اشکال پيچيده حيات به معناي موجودات هوشمند فرازميني نيست، بلکه شامل ارگانيسم‌هايي بزرگتر و پيچيده‌تر از ميکروب است که احتمالا در اشکال متفاوت در سيارات فراخورشيدي وجود دارند. محققان بيش از 1000 سياره را مورد بررسي قرار داده و از يک فرمول براي سنجش چگالي، دما، بستر (مايع، جامد، گاز)، شيمي، عمر و فاصله سياره تا ستاره مرکزي استفاده کردند؛ با اين اطلاعات، يک شاخص پيچيدگي زيستي (BCI)‌ توليد شد.

محاسبات BCI نشان داد که يک تا دو درصد سيارات از نسبت بالاتر BCI در مقايسه با اروپا – قمر سياره مشتري – برخوردار هستند که احتمالا داراي اشکالي از حيات در اقيانوس زير سطحي است. با در نظر گرفتن وجود 10 ميليارد ستاره در کهکشان راه شيري و بازده BCI، حدود 100 ميليون سياره از قابليت ميزباني از حيات برخوردار هستند.

يکي از نزديک‌ترين و اميدوار کننده‌ترين سيستم هاي فراخورشيدي، Gliese581 است که در فاصله 20 سال نوري از زمين واقع شده و با 2 سياره آشکار، از ظرفيت ميزباني از حيات پيچيده احتمالي برخوردار است. نتايج مطالعه محققان دانشگاه‌هاي ايالتي واشنگتن، تگزاس و پورتو ريکو در آرسيبو در مجله Challenges منتشر شده است.