دختران خیابانی، فدایی جامعه فقیر هستند

سر هر کوچه و برزن نیز اگر ساعتی توقف کنی، خواهی دید که چگونه در جلوی چشمانت سوار بر خودروهای ناشناس می‌شوند و به سمتی نامعلوم می‌روند. هراز گاهی نیز، در روزنامه‌ها مطلبی در این باره نوشته می‌شود. شاید سالها طول بکشد تا کسی این حقیقت های تلخ را درون یک حلقه فیلم نشان دهد. به هر حال، آنچه که مسلم است: حقیقتی است که نمی‌توانیم از آن فرار کنیم.
در همین رابطه سايت زندگی سالم با مصطفی اقلیما، رییس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران و دکترای مددکاری اجتماعی به گفتگو نشسته است.

چه عواملی باعث بروز معضلی به نام دختران و زنان خیابانی می شود؟
وقتی جامعه فقیر می شود بیکاری به وجود می آید که این خود باعث می شود افراد به کارهای خلاف روی بیاورند و به این ترتیب آسیب های اجتماعی افزایش می یابد و آسیبی به نام زنان و دختران خیابانی ناشی از همین امر است.

باید توجه کرد که دختران خیابانی در واقع روسپی نیستند بلکه مساله دارند و مشکلات باعث به وجود آمدن آنها شده است و کسی که به دلیل مشکلات مالی به سوی روسپی گری کشیده می شود در واقع یک روسپی نیست زیرا روسپی کسی است که حتی اگر در رفاه باشد و مشکل مالی نداشته باشد به دلیل لذت باز هم دست به انجام این کارمی زند.

آیا آماری در این زمینه اعلام شده است؟
آمار دقیقی در این زمینه ارائه نشده اما در حال حاضر می بینیم که روسپی گری در جامعه افزایش یافته و دختران و زنانی که روسپی می شوند در واقع فدایی جامعه هستند یعنی چون جامعه قادر به تهیه امکانات برای آنها نبوده آنها به فدایی جامعه تبدیل شده اند.

اگر کمی فکر کنیم متوجه می شویم که این زنان از ابتدا این گونه نبوده اند و جامعه، شرایطی ایجاد کرده که آنها را دچار این معضل کرده است و جامعه، فضایی را برای این زنان ایجاد کرده که به دلیل فشارهای زندگی و موقعیت اجتماعی شان به این سمت می روند. قطعا اگر کس دیگری در شرایط زندگی اجتماعی این زنان قرار بگیرد از آنها بدتر می شد.

جامعه چه نقشی در پیدایش دختران و زنان خیابانی دارد؟
این جامعه است که باعث شده زنان روسپی به وجود بیایند و با شرایطی که به وجود آورده باعث شده این زنان به سمت روسپی گری بروند زیرا وقتی طلاق، افزایش یافت و جامعه نتوانست به درستی به زنان مطلقه کمک کند این معضل را به وجود می آورد و همچنین از سوی دیگر تعدادی از دختران که نمی توانند کار مناسبی بیابند از آنها سوء استفاده شده و به این سمت کشیده می شوند.

دختران خیابانی، فدایی جامعه فقیرچه راهکارهایی برای خروج از این معضل وجود دارد؟
تمام این معضلات به دلیل نداشتن برنامه درست است که این زنان و دختران را به این سمت کشانده است اما اگر برنامه های مناسب پیاده شود و فقر از جامعه کنده شود و کار برای افراد ایجاد شود و تورم را نیز کاهش دهیم به طور قطع و یقین، روسپی گری در جامعه ما روز به روز کمتر می شود؛ هر چند ممکن است در حدود یک یا دو درصد وجود داشته باشد که استاندارد جهانی است و چندان مهم نیست زیرا ممکن است در بین تعداد زیادی از افراد سالم یک یا دو نفر هم مریض پیدا شود.

در خواست شما از دولت و مسوولان برای حل این معضل چیست؟
من از رئیس جمهور می خواهم که به عنوان بهترین کار، سطح رفاه مردم جامعه را بالا ببرد. مسائل، مشکلات و آسیب های اجتماعی را کاهش دهد تا مردم در رفاه بیشتری قرار گیرند چون که یکی از بزرگترین عوامل بروز چنین مشکلاتی بحث درمان و هزینه های آن است که اکثریت مردم قادر به پرداخت آن نیستند. دولت باید از کارشناسان خبره در حل این مشکل، یاری جوید و یا حداقل از انجمن هایی که در زمینه های اجتماعی و سلامت، فعالیت می کنند حمایت کرده و یاری جوید که انجمن هایی همچون سازمان مددکاری اجتماعی به طور رایگان، حاضر به همکاری با دولت و دیگر ارگان ها و دستگاه های ذیربط دولت هستند و امید است مسوولان به این امر توجه داشته باشند.

از سوی دیگر طبق اعلام دولت سبد کالای خانوارها از بهمن ماه در اختیار آنها قرار داده شد و قرار است این اقدام در آینده نیز ادامه پیدا کند. درخواست ما از رئیس جمهور این است که درست است مردم محتاج هستند اما این مقدار کم، مشکلی از کسی حل نمی کند و دولت باید هزینه ای را که برای سبد کالای خانوار در نظر گرفته به وزارت بهداشت و درمان بدهد تا هزینه های درمان، دارو و جراحی ها رایگان شود و به عنوان مثال به مدت یک سال همه مردم چه بیمه شده چه بیمه نشده خدمات درمانی را به صورت رایگان دریافت کنند.

این امر باعث می شود که بر روی آسیب های اجتماعی، اثر گذاشته و آنها را کمتر کند. این یکی از پیشنهاداتی است که خرجی برای دولت ندارد زیرا بحث سبد کالای خانوار همانطور که مشاهده شد در دوران رئیس جمهور احمدی نژاد نه تنها مشکلی را حل نکرد بلکه به مشکلاتی از این قبیل نیز افزود.
همچنین آن گونه که دولت اعلام کرده سه دهک بالای جامعه از یارانه ها حذف می شود که دولت می تواند هزینه پرداختی به این سه دهک را در بخش درمان هزینه کند تا برای همیشه درمان و دارو به طور رایگان باشد و وقتی بیمارستان های دولتی، رایگان شود مراجعه مردم به بیمارستان های خصوصی نیز خود به خود کاهش می یابد و آسیب های اجتماعی نیز کاهش می یابد. امیدواریم که دولت به این پشنهاد مددکاران اجتماعی توجه کند زیرا این پیشنهاد می تواند بسیاری از آسیب ها را برطرف کرده و یا کاهش دهد علاوه بر این که در همه کشورهای جهان، دولت ها از نظرات مددکاران اجتماعی برای اجتماعی سالم استفاده می کنند.