وی افزود: تغییر اقلیم ماهیت بخشی ندارد و فرابخشی است. پیامدهای جدی تغییر اقلیم روی مباحثی مانند امنیت غذایی، زیست بوم ها، امنیت انرژی و... تاثیرگذار است. در این بین دو رویکرد مطرح می شود؛ یکی سازگاری با تغییر اقلیم و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دو رویکرد در این بخش است.وی با یادآوری اینکه طی 5 دهه اخیر گرفتار تغییر اقلیم بوده ایم، گفت: تغییرات اقلیمی تا سال 2050 می‌تواند باعث کاهش 23 هزار میلیارد دلار در اقتصاد شود، اگر تغییرات اقلیمی نداشتیم در مدت یاد شده شاهد  11 تا 13 درصد رشد بیشتر در اقتصاد جهانی بودیم.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: در این شرایط چرا در ایران مهم است، چون شواهد تغییرات قابل توجه در کشور دیده می شود. به عنوان مثال میزان بارش‌ها در کشور طی دهه  50 بالغ بر 250 میلیمتر بود که این رقم در دهه 90 به 200 میلیمتر کاهش یافته است. نگاهداری ادامه داد: همچنین میانگین دما در پنجاه سال اخیر هر دهه با شیب 4 درجه افزایش یافته است. در سال آبی 1400، 1401  61.7 درصد از خاک کشور درگیر خشکسالی بوده و تنها 19.3 درصد ترسالی را تجربه می کند. وی در ادامه با یادآوری در بخش بهداشت و سلامت شاهد مرگ و میر سالمندان به دلیل افزایش دما هستیم، اضافه کرد: از سوی دیگر به دلیل کم بارشی کاهش تولید برنج، سیب زمینی و گیاهان قندی را داشته ایم. همچنین گریبان‌گیر بسیاری از مسایل فرامرزی هستیم مانند طوفان گردوخاک که از کشورهای دیگر می آید. رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به چگونگی مدیریت تغییر اقلیم، گفت: در اکثر کشورهای در حال توسعه بخش سازگاری با محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. باید در برنامه هفتم توسعه و آمایش سرزمین به این مسئله توجه شود.وی گفت: واقعیت این است که محیط زیست میزبان توسعه است و برنامه ریزی توسعه باید بر همین اساس تدوین شود.رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس تاکید کرد: اگر قرار است مدیریت تغییر اقلیم با رویکرد کاهش گازهای گلخانه ای  باشد باید ارتقای بهره وری از تولید تا مصرف گرانیگاه اصلی است و باید به آن توجه کنیم.