نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد که نواختن یک ساز موسیقی به ویژه پیانو، موجب تقویت حافظه و عملکرد اجرایی بهتر می‌شود و شامل توانایی‌های پیچیده حل مسئله است. این مزایا حتی برای کسانی که فعالیت‌های موسیقی خود را تا آخر عمر ادامه می‌دهند بیشتر است.

اگرچه تحقیقات بیشتری برای بررسی این رابطه مورد نیاز است اما یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که ترویج آموزش موسیقی بخش ارزشمندی از ابتکارات بهداشت عمومی برای ترویج یک سبک زندگی محافظت‌کننده برای سلامت مغز است، همانطور که افراد مسن را تشویق می‌کند تا در زندگی به موسیقی بازگردند.

شواهد قابل‌توجهی برای فواید فعالیت‌های گروهی موسیقی برای افراد مبتلا به زوال عقل وجود دارد و این رویکرد می‌تواند به‌عنوان بخشی از یک بسته سالمندی سالم برای افراد مسن گسترش یابد تا آنها را قادر سازد به‌طور فعال خطر ابتلا را کاهش و سلامت مغز را ارتقاء دهند.

علاوه بر این، نواختن یک ساز می‌تواند استرس را کاهش دهد. عمل تمرکز بر موسیقی می‌تواند مراقبه باشد و توجه را از استرس‌ها و اضطراب‌های روزانه منحرف کند. همچنین اندورفین‌ها را آزاد می‌کند و کاهش‌دهنده استرس طبیعی بدن است که منجر به احساس شادی و آرامش می‌شود.

یادگیری یک ساز برای کودکان و نوجوانان می‌تواند به ویژه برای رشد مغز مفید باشد. مهارت‌های زبانی را بهبود بخشد، هماهنگی را تقویت کند و عزت نفس را افزایش دهد.نواختن ساز در افراد مسن می‌تواند راه موثری برای فعال نگه داشتن مغز باشد. می‌تواند زوال شناختی را به تاخیر بیاندازد و چابکی ذهنی را بهبود بخشد همچنین، مشارکت موسیقی باعث بهبود ارتباطات اجتماعی نیز می‌شود.علاوه بر این، برای افراد در هر سنی، نواختن یک ساز می‌تواند ارتباطات اجتماعی را تقویت کند. این جنبه‌های اجتماعی می‌توانند با احساس تنهایی مبارزه و حس اجتماع و تعلق را تقویت کنند.

بهار نیوز