بازگشت مهران غفوریان به تلویزیون با یک شیوه تکراری

گروه فیلم:بعد از مهران رجبی، پژمان بازغی، ملیکا شریفی‌نیا و محمدرضا گلزار حالا مهران غفوریان با برنامه «شب‌خوش» به تلویزیون آمده است. رویدادی که منتقدان سرسخت آن را تصمیم جدید و شکست خورده صداوسیما به امید جذب مخاطب عنوان کرده‌اند.

هفته گذشته مهران غفوریان برنامه «شب خوش» را روی آنتن تلویزیون برد. او که به عنوان کارگردان هنری و مجری در «شب خوش» حضور دارد پیش از این در برنامه‌های تلویزیونی «سه شو» و «اعجوبه‌ها» در قامت مجری حضور داشت که این سومین حضور او به عنوان مجری در تلویزیون است.

بازگشت مهران غفوریان به تلویزیون با یک شیوه تکراری  و نخ نما!
...
اما این بار با برنامه‌ای که خودش کارگردان هنری آن است. غفوریان در هر قسمت میزبان یک چهره مشهور است که با او گپ می‌زند و چالش‌هایی را پی می‌گیرد. اولین چیزی که درمورد «شب خوش» به چشم می‌آید سادگی آن است. یک گفتگوی دونفره، گفتن از خاطره‌ها و انجام چند بازی با هم به نظر پیش از این در مجموعه‌های دیگر به کرات تکرار شده و انگار تنها چیزی که در این برنامه کمی تازگی دارد دکور آن است. دکوری که مهمانان و مجری در بخش‌های مختلف روی آن جابجا می‌شوند.صرف حضور مهران غفوریان به عنوان مجری طبیعتا جذابیت خاصی به برنامه می‌دهد اما این جذابیت نباید در این مرحله متوقف شود. جدا از شناخته‌شدگی غفوریان در برنامه‌های طنز باید در نظر داشت که شکل اجرای او نیز در این برنامه اهمیت دارد.

غفوریان پیش از این در چنین برنامه‌هایی سابقه اجرا نداشته است و طبیعی است که در این مورد کمی لنگ بزند. به نظر می‌آید حضور غفوریان به عنوان مجری کمی به ریتم برنامه ضربه زده است.غفوریان در بخش‌هایی حتی با تکرار کلمات و یا فریاد زدن سعی دارد که هیجان برنامه را افزایش دهد که این امر به نوعی از جریان اصلی برنامه بیرون زده است! باید توجه داشت که خاصیت برنامه‌های گفتگومحور این است که هیجان آنچنانی ندارند. بنابراین سعی در تزریق هیجان به ریتم اصلی برنامه به نوعی از جذابیت آن خواهد کاست. اما در برنامه‌هایی که بیش از یک مهمان دارند هیجان و یا به بیان بهتر «شلوغی» برنامه بیشتر به چشم می‌آید. موضوعی که اتفاقا در «اسکار» مهران مدیری جنبه مثبت و نقطه قوت به حساب می‌آید.

متلک مهران غفوریان به آقای «جدی می‌فرمایید؟!»
....
گرچه تا حالا تنها دو قسمت از «شب خوش» پخش شده اما روند کلی برنامه در همین دو قسمت مشخص شده است. همین ابتدا پیداست که ماهیت «اسکار» و «شب خوش» با هم متفاوت است. اسکار یک «رئالیتی شو» است و «شب خوش» یک «تاک شو» یا همان برنامه گفتگومحور.

گرچه تا حالا تنها دو قسمت از «شب خوش» پخش شده اما روند کلی برنامه در همین دو قسمت مشخص شده است. همین ابتدا پیداست که ماهیت «اسکار» و «شب خوش» با هم متفاوت است. اسکار یک «رئالیتی شو» است و «شب خوش» یک «تاک شو» یا همان برنامه گفتگومحور. اما پررنگ شدن جنبه‌ی زبانی شوخی‌های «اسکار» آن را به نوعی به تاک‌شو نزدیک‌تر کرده است.

موضوع تعداد مهمانان یکی از وجوه قابل توجه «اسکار» است. طبیعتا یک برنامه با یک مهمان نسبت به برنامه‌ای با چهار کمدین و دو مجری ظرفیت کمتری برای شوخی و ایجاد طنز خواهد داشت. در اسکار اساسا فضای خالی برای تزریق هیجان باقی نمی‌ماند و با پایان یک شوخی توسط یک بازیگر، بازیگران بعدی وارد می‌شود و به این ترتیب برنامه از نفس نمی‌افتد و گاهی حتی مجری مجبور می‌شود برای صرفه‌جویی در زمان برنامه، این رفت و برگشت‌ها  و کل‌کل‌ها را قطع کند. این مهم‌ترین وجه ممیزه و امتیاز «اسکار» نسبت به «شب‌خوش» است.

در «شب خوش» غفوریان اثری از خلاقیت و شگفتی مخاطب نمی‌بینیم. انگار شب‌خوش تنها جنبه سرگرمی دارد و حواسش نیست که دارد در تلویزیون با مسئولیت اجتماعی پخش می‌شود.مهران غفوریان که دستاورد چندان موفقی در حوزه اجرا و مجری‌گری نداشته و همیشه سوژه نخست منتقدان شده است این بار هم دست به دامن همان تکنیک نخ‌نما شده و سعی کرده با متلک پرانی و شوخی‌های شبه جنسی به نوعی مخاطب را بخنداند و سرگرم کند! نمونه را در واکنش به ماجرای لوله کشی شراب به ورزشگاه‌های اروپایی و یا سوال عجیبش از بیژن بنفشه‌خواهکه به عنوان مهمان در این برنامه حضور داشت را می‌توان دید.سوال عجیب مهران غفوریان از بیژن بنفشه‌خواه خبرساز شد و غفوریان از او پرسید: چی شد که ۹ فروردین به دنیا آمدی؟ بنفشه خواه در پاسخ گفت: تقصیر من نبود!
...