آژانس فضایی اروپا (ESA) از زمانی که مأموریت رصد زمین در ژوئیه ۲۰۱۱ پایان یافت، سقوط این ماهواره را از نزدیک زیر نظر داشت. ERS-۲ یک ماهواره پیشگام بود که به مدت ۱۶ سال اطلاعات ارزشمندی در مورد سطح زمین، اقیانوس‌ها و کلاهک‌های یخی قطبی جمع آوری کرد. اما اکنون زمان خروج شرافتمندانه او از مدار فرا رسیده است. هر چند این فرود ناهماهنگ انجام می‌شود، اما سازمان فضایی اروپا (ESA) مطمئن است که احتمال تلفات ناشی از ستلایت بسیار نزدیک به نامعتبر است.

بنا بر همین گزارش، تصمیم برای بازنشستگی ERS-2 با در نظر گرفتن ملاحظات ایمنی فضا گرفته شده است. برای اطمینان از ورود کنترل شده به اتمسفر و به حداقل رساندن خطر برخورد با سایر ماهواره‌ها یا زباله‌های فضایی، ESA مجموعه‌ای از ۶۶ مانور خارج از مدار را در جولای و آگوست ۲۰۱۱ انجام داد. این مانورها باعث کاهش سوخت ماهواره و کاهش ارتفاع آن شد و زمینه را برای بازگشت نهایی آن به زمین فراهم کرد.

اگرچه زمان و مکان دقیق بازگشت ERS-2 نامشخص است، با توجه به اینکه آب حدود ۷۰ درصد از سطح زمین را پوشانده است، احتمال فرود نهایی آن بر روی اقیانوس بسیار زیاد است. ESA به مردم اطمینان می‌دهد که بیشتر ماهواره در جو می‌سوزد و قطعات باقی مانده به احتمال زیاد به طور بی خطری در اقیانوس سقوط می‌کنند.