چگونه حیات سیاسی ترامپ به پایان نرسید؟

گروه بین الملل: بار‌ها از مرگ سیاسی دونالد ترامپ سخن به میان آمده است. با این وجود، عملکرد غالب او در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان در سه شنبه بزرگ نشان داد که او توانست دوام آورد و کسانی که خواستار حذف اش بودند را کنار بزند.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن؛ با نزدیک شدن به انتخابات مقدماتی او در سه شنبه بزرگ نشان داد که هیچ مسیر انتخاباتی دیگری برای نیکی هیلی آخرین رقیب باقی مانده اش در حزب جمهوری خواه وجود ندارد. از زمانی که ترامپ برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ میلادی نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد لحظات زیادی وجود داشته که می‌توانست به حیات سیاسی او پایان دهد از جمله انتشار نواری در سال ۲۰۱۶ که در آن به نظر می‌رسید او به تجاوز جنسی به زنان می‌بالید یا خصومت او در سال ۲۰۱۵ میلادی با جان مک کین که کهنه سرباز و قهرمان جنگ قلمداد می‌شد و اظهارات اش علیه خانواده‌های سربازان کشته شده آمریکایی و کهنه سربازان معلول یا اظهارات اش در شارلوتزویل در سال ۲۰۱۷ میلادی زمانی که گفته بود "افراد بسیار خوبی" در میان گروهی از برتری طلبان سفیدپوست وجود دارند.
از دیگر مواردی که می‌توانست به حیات سیاسی ترامپ پایان دهد می‌توان به اولین استیضاح او در سال ۲۰۱۹ میلادی به دلیل سوء استفاده از قدرت و ممانعت از کار کنگره، مدیریت بد پاندمی کووید و کشته شدن ۴۰۰۰۰۰ آمریکایی بر اثر آن در زمانی که او بر سر کار بود و شکست او در انتخابات ۲۰۲۰ در مقابل جو بایدن که به طور مشخص منجر به اتهاماتی مبنی بر تحریک شورش در کنگره ۶ ژانویه و استیضاح دوم او شد، اشاره کرد.
آخرین مورد به طور خاص به این دلیل برجسته است که بسیاری از ناظران بر این باور بودند که حیات سیاسی ترامپ پس از شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به پایان رسیده است. این امر به ویژه در مورد نخبگان جمهوری خواه که ممکن است ترامپ را در زمان ریاست جمهوری به طور علنی تمجید کرده، اما به طور خصوصی آرزوی خروج او از عرصه عمومی را داشتند، صدق می‌کرد. حتی "میچ مک کانل" رهبر اکثریت سنا و یکی از زیرک‌ترین رهبران کنگره در قرن گذشته نیز نتوانست این موضوع که درک آهنین ترامپ برای نزدیک به یک دهه با حزب جمهوری خواه حفظ خواهد شد را پیش بینی کند. در واقع، مک کانل و دیگر جمهوری خواهان ترامپ را پس از شورش ۲۰۲۱ مورد انتقاد قرار دادند، اما در نهایت تصمیم گرفتند در دومین دادگاه استیضاح او به دلیل رفتارش در جریان شورش ۶ ژانویه به محکومیت اش رای ندهند. به نظر می‌رسد جمهوری خواهان به این نتیجه رسیده بودند که رای به محکومیت او نه تنها کاری اضافی است، زیرا انتظار نمی‌رفت ترامپ هرگز به شهرت پیشین خود بازگردد بلکه آسیب‌های غیرضروری به حرفه سیاسی آنان نیز وارد می‌سازد.
خروج ترامپ از کاخ سفید در سال ۲۰۲۱ میلادی و دور شدن از قدرت فرصت دیگری را برای مخالفان اش به ارمغان آورد تا تلاش شتابزده‌ای برای چشم انداز سیاسی او انجام دهند. در این میان بسیاری از نامزد‌های جمهوری خواه که او از آنان در انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۲۲ حمایت کرده بود عملکرد ضعیفی داشتند و به یکی از بدترین عملکرد‌های میان دوره‌ای جمهوری خواهان در تاریخ آمریكا را دامن زدند. این امر باعث شد بسیاری از نخبگان جمهوری خواه و محافظه کار به این نتیجه برسند که صرفنظر از هرگونه اعتراض اخلاقی به ترامپ او یک بازنده انتخاباتی است که باید رهایش کرد.
بسیاری از محافظه کاران به "ران دیسانتیس" فرماندار فلوریدا به عنوان وارث ظاهری رئیس جمهور سابق گرایش داشتند. برخی دیگر از جمهوری خواهان "تیم اسکات" سناتور کارولینای جنوبی یا "نیکی هیلی" نماینده سابق آمریكا در سازمان ملل متحد و فرماندار پیشین کارولینای جنوبی را به عنوان چهره بعدی حزب جمهوری خواه انتخاب کردند. با این وجود، در نهایت هیچ یک از این جانشینان بالقوه نتوانستند پایگاه حمایت رئیس جمهور سابق را به سوی خود جلب کنند.
عملکرد ضعیف هیلی در سه شنبه بزرگ یکی دیگر از شواهد واضح آن است. تقریبا همه رقبای جمهوری خواه ترامپ در سال ۲۰۲۴ در یک مقطع زمانی به گرمی از او حمایت کرده اند کیفرخواست‌های مطرح شده علیه او را محکوم کرده و حتی متعهد شده اند که از کارزار انتخاباتی او در سال ۲۰۲۴ حمایت کنند صرفنظر از این که آیا او مجرم شناخته شود یا خیر. بنابراین، جای تعجبی ندارد که علیرغم دوره‌های کوتاه مخالفت با ترامپ مانند حملات مستقیم فزاینده هیلی به قدرت ذهنی اش و تغییر نگرش او در مورد این که آیا او هم چنان از ترامپ حمایت خواهد کرد یا خیر تایید ترامپ در میان جمهوری خواهان هرگز به طور جدی متزلزل نشده است. تعداد بسیار کمی از رهبران جمهوری خواه مایل بوده اند که انتقادات خود را از او ادامه دهند و بعدا از آن از موضع شان عقب نشینی نکنند. در واقع، از زمان انتخاب ترامپ در سال ۲۰۱۶ تا به امروز میزان محبوبیت او در میان جمهوری خواهان به ندرت به زیر ۷۴ درصد کاهش یافته علیرغم آن که او در حال حاضر با ۹۱ اتهام کیفری جداگانه مواجه است.
به همان اندازه که پلتفرم و مواضع ترامپ در طول سه کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری تغییر کرده تفاوت بسیار کمی در شخصیت و ذهنیت او ایجاد شده است. با ناراحتی مخالفان او و خوشحالی حامیان اش دوران حضور ترامپ در کاخ سفید او را تغییر نداد. به نظر نمی‌رسد که زمان خارج شدن او از کاخ سفید باعث تغییر دیدگاه اش یا تغییر دیدگاه افکار عمومی نسبت به او شده باشد. مخالفان ترامپ تصور می‌کردند رسوایی‌هایی که مناصب سیاسی و سیاستمداران متعارف را نابود می‌کنند او را نیز محکوم و ویران سازند. برعکس، رسوایی‌ها از بسیاری جهات تنها پایگاه ترامپ را جسورتر کرده است. عکس معروف بازداشت او هم توسط حامیان ترامپ (به عنوان شاهدی بر آن چه آنان معتقدند یک سیستم قضایی آمریكا سیاسی و سیاست زده شده است) و هم مخالفان او (به عنوان شاهدی بر آن چه آنان معتقدند رفتار مجرمانه ترامپ است) وایرال شده بود.
ترامپ شبیه هیچ سیاستمدار دیگری در تاریخ آمریكا نیست. تاب آوری سیاسی او با رای دهندگان جمهوری خواه نشان می‌دهد که آمریكا در بحبوحه یک تغییر تاریخی در صف بندی‌های حزبی قرار دارد. سیاست‌های الهام گرفته از رونالد ریگان، مالیات‌های پایین و سیاست‌های تجاری دوستانه برای سیاستمداران جمهوری خواه دیگر کارساز نخواهند بود. در واقع حتی روشن نیست که آیا سیاست‌های ترامپ همان چیزی است که حامیان اش می‌خواهند یا آن که برای شان مهم است که او را به مثابه جنگجویی ببینند که می‌توانند با وی همذات پنداری کنند.
علیرغم آن که حامیان ترامپ به شدت وفادار هستند کارزار بایدن امیدوار است که ترامپ باعث قطبی شدن فضای حزب جمهوری خواه شده و سبب شود تا ائتلاف متنوع "هرگز ترامپ" بیش از پیش فعال شود. بایدن به قول معروف به این باور دارد که "مرا با خدای قادر مطلق مقایسه نکنید من را با جایگزین ام مقایسه کنید". بایدن اکنون امیدوار است که گزینه جایگزین در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ فردی باشد که به پایگاهی از "هرگز ترامپ" نیرو می‌بخشد نیرویی که آن قدر بزرگ باشد که بر رای ایالات‌های نوسانی تاثیر بگذارد. زیان‌های هیلی امروز این احتمال را افزایش می‌دهد.