آب میوه های خوشرنگ اما کم خاصیت

شاید بسیاری از افراد در منزل وقت کافی برای آب میوه گرفتن نداشته باشند و ترجیح دهند از آب میوه های صنعتی و بسته بندی شده استفاده کنند . آب میوه هایی که بعضا خوشمزه هستند و با توجه به شروع فصل گرما اتفاقا مرهمی هر چند کوتاه مدت برای خنک شدن عابران در گرمای تابستان به شمار می آیند. آیا این آب میوه های حاضری با آن رنگ و لعاب شان، خاصیت هم دارند؟ دکتر « محمد هاشمی » دبیر انجمن پیشگیری و درمان چاقی ایران در این خصوص می گوید: همه آبمیوه های صنعتی دارای مقادیر زیادی مواد نگهدارنده هستند. اما باید در نظر داشت که این مواد و فرایندهایی که باعث پایداری آبمیوه می شود می تواند تا حدودی خواص آبمیوه را کاهش دهد.

وی ادامه می دهد: معمولا برای حفظ و افزایش خواص و رنگ آبمیوه ها از موادی مانند اسید سیتریک یا اسید اسکوربیک استفاده می شود؛ با این حال این آبمیوه ها هرگز خاصیت آبمیوه طبیعی را ندارد. بیشتر آبمیوه های صنعتی پاستوریزه می شود. پاستوریزه کردن از یک طرف آبمیوه را سالم و عاری از میکروب می کند؛ اما از طرف دیگر برخی از مواد مغذی مانند ویتامین C آنها را کاهش می دهد. دبیر انجمن پیشگیری و درمان چاقی ایران می گوید: گرچه کارخانه ها پس از پاستوریزه کردن مقداری ویتامین C به آبمیوه اضافه می کنند؛ اما این ویتامین اضافه شده از لحاظ مقدار و قدرت جذب مانند ویتامین طبیعی نخواهد بود. وی در عین حال می افزاید : علاوه بر این، پاستوریزه کردن باعث غیر فعال شدن آنزیم پکتیناز موجود در آبمیوه می شود. در نتیجه آبمیوه به شکل یکنواخت و هموژن باقی می ماند و ظاهر بهتری خواهد داشت.

** اشکال مختلف آب میوه های صنعتی
دبیر انجمن پیشگیری و درمان چاقی ایران آبمیوه های صنعتی موجود در بازار را به سه دسته تقسیم می کند و می گوید : دسته نخست آبمیوه هایی هستند که با نام آبمیوه طبیعی یا صددرصد طبیعی عرضه می شوند. در این محصولات حدود 80 درصد آبمیوه خالص یا کنسانتره رقیق شده آبمیوه و 10 تا 20 درصد آب و شکر و افزودنی های مجاز به کار رفته است. هاشمی اضافه می کند: دسته دوم نکتارهای آبمیوه هستند. نکتارها معمولا حاوی 30 تا 50 درصد آبمیوه طبیعی است و مابقی حجم آنها آب و شکر و سایر طعم دهنده ها و افزودنی هایی است که در صنعت از آنها استفاده می کنند و دسته سوم نیز آبمیوه هایی هستند که با عنوان نوشیدنی یا شربت میوه ای از آنها یاد می شود که فقط حدود پنج تا هفت درصد از این شربت ها، آبمیوه طبیعی و باقی آن آب و شکر و افزودنی های مجاز است.

** گول پالپ ها را نخورید
هاشمی که مطلبی درباره آب میوه ها در سایت شخصی خود در اختیار خوانندگان قرار داده است، داشتن پالپ را همیشه به معنای برتری آبمیوه نمی داند. وی در این خصوص معتقد است باید در نظر داشت که تکه های میوه موجود در این آبمیوه ها در چه شرایطی نگهداری می شود و آن آبمیوه از چه نوع است. ممکن است تنها پنج تا هفت درصد از یک شربت میوه ای حاوی پالپ میوه باشد. دبیر انجمن پیشگیری از چاقی می گوید : با اینکه اضافه کردن پالپ باعث افزایش فیبر می شود، اما خواص این آبمیوه هرگز مانند آبمیوه طبیعی نخواهد بود. بنابراین باید مجموع آبمیوه و پالپ را با هم در نظر گرفت. به طور حتم اگر آبمیوه طبیعی با پالپ یا تکه های میوه مخلوط شود، خاصیتش بیشتر از یک شربت معمولی پالپدار خواهد بود.

**از آب میوه گازدار اجتناب کنید
دکتر هاشمی آبمیوه های گازدار را در واقع همان نوشابه های گازدار به شمار می آورد و می گوید:معمولا نوشیدنی هایی که به صورت مصنوعی گازدار می شود، از لحاظ علم تغذیه نوشیدنی های خوبی به شمار نمی آید. این آبمیوه ها می تواند در جذب برخی از املاح مانند کلسیم اختلال ایجاد کند و در نهایت باعث آسیب های گوارشی شود. از طرف دیگر گاز و شکر اضافه شده به این نوشیدنی می تواند باعث افزایش اشتها و اضافه وزن شود.

** بیماران چه آب میوه ای مصرف کنند؟
هاشمی در خصوص بیماران هم می گوید: برخی از بیماران ممکن است نتوانند از غذاهای حجیم و معمولی استفاده کنند. تشخیص این موضوع به عهده پزشک معالج آنهاست. بیشتر اوقات به این افراد توصیه می شود برای اینکه انرژی و مواد معدنی مورد نیاز بدنشان تامین شود، از پوره یا آبمیوه استفاده کنند؛ اما این موضوع در بیماری های مختلف و افراد مختلف، متفاوت است. وی می افزاید : پزشک بر اساس نوع بیماری تعیین می کند که فرد، چه آبمیوه ای را به چه اندازه مصرف کند. باید توجه کرد که خواص آبمیوه های صنعتی از نوع طبیعی آن کمتر است و مواد نگهدارنده موجود در آبمیوه های صنعتی می تواند برای افراد بیمار مشکل ساز باشد.