تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۴/۰۲ ساعت ۱۰:۲۸
کد مطلب : ۴۶۰۹۰
چرا مردم کتاب خواندن را بیهوده می‌دانند؟
گروه فرهنگ و هنر: سیامک گلشیری با بیان این‌که مردم کتاب نمی‌خوانند و این کار را بیهوده می‌دانند، می‌گوید به خاطر همین توی خیلی از خانه‌ها حتي یک کتاب هم نمی‌بینید.
این نویسنده در پاسخ به این پرسش که آیا در شرایط کنونی امکان امرار معاش از راه نویسندگی در ایران وجود دارد یا نویسنده‌ها ناگزیر از انتخاب شغل دوم هستند، گفت: در حال حاضر که هیچ، 10 سال پیش هم نمی‌شد فقط از راه نویسندگی زندگی کرد. مگر این‌که برمی‌گشتیم به دهه 60 که تیراژ کتاب‌ها لااقل 10هزار نسخه بود. اما با تیراژهای حالا چنین چیزی محال است. ما الآن به کتابی می‌گوییم پرفروش که مثلاً یک بار یا دو بار در سال آن هم با تیراژ 2000 نسخه منتشر شود، که البته بخشی از کتاب‌های من هم تقریبا این‌طور هستند. اما همین هم واقعا اسف‌بار است. نویسنده به طور قطع مجبور است برود دنبال شغل دوم، شاید هم شغل سوم.
او درباره علت این مسأله اظهار کرد: این موضوع دلایل زیادی دارد. مردم کتاب نمی‌خوانند و خیلی‌ها این کار را بیهوده می‌دانند. من البته چنین آدم‌هایی را مقصر نمی‌دانم؛ مقصر جامعه‌ای است که در آن کتاب خواندن را ترویج نمی‌کند. به کودکانش در مدارس نمی‌آموزد که دانشی که رمان به انسان‌ها می‌آموزد، با هیچ دانشی قابل مقایسه نیست. اگر مردم لزوم خواندن رمان را احساس می‌کردند، هرگز کسی گران بودن کتاب را بهانه نمی‌کرد. هرچند نباید وضعیت اقتصادی را نادیده گرفت. بدون شک فقر اقتصادی باعث فقر فرهنگی می‌شود. مسأله دیگر این است که نویسنده چقدر باید صبر کند تا اثرش منتشر شود؟ نصف عمرش را باید فقط صبر کند تا کاری که نوشته، منتشر شود.
سیامک گلشیری درباره تأثیر این مسائل بر کیفیت آثار ادبی گفت: ممکن است نویسنده‌ای بر اثر این مسائل کارش را کم کند، اما به گمانم روی نویسنده جدی هیچ تأثیری نخواهد گذاشت. مگر این‌که واقعا نویسنده مجبور شود میان کارهایش، کارهایی انجام دهد که به درآمدش کمک کند. در این‌جا نویسندگان با مشکلات زیادی مواجه هستند و هیچ امتیازی هم ندارند. فکر می‌کنم در این سال‌ها تنها چیزی که باعث شد تا حدودی به نویسندگان کمک شود، بیمه بوده است. نویسنده‌ها در این وضعیت اسف‌بار هیچ امتیاز دیگری نداشته‌اند.
او درباره راه حل این مشکلات عنوان کرد: راهکار مشکلات کاملاً معلوم است. همه هم می‌دانند باید چه‌کار کرد تا این وضعیت بهبود پیدا کند. لااقل اگر هیچ کاری نمی‌شود کرد، نباید سر راهش سنگ انداخت. باید امتیازاتی برای نویسنده قائل شد.
او درباره علت این مسأله اظهار کرد: این موضوع دلایل زیادی دارد. مردم کتاب نمی‌خوانند و خیلی‌ها این کار را بیهوده می‌دانند. من البته چنین آدم‌هایی را مقصر نمی‌دانم؛ مقصر جامعه‌ای است که در آن کتاب خواندن را ترویج نمی‌کند. به کودکانش در مدارس نمی‌آموزد که دانشی که رمان به انسان‌ها می‌آموزد، با هیچ دانشی قابل مقایسه نیست. اگر مردم لزوم خواندن رمان را احساس می‌کردند، هرگز کسی گران بودن کتاب را بهانه نمی‌کرد. هرچند نباید وضعیت اقتصادی را نادیده گرفت. بدون شک فقر اقتصادی باعث فقر فرهنگی می‌شود. مسأله دیگر این است که نویسنده چقدر باید صبر کند تا اثرش منتشر شود؟ نصف عمرش را باید فقط صبر کند تا کاری که نوشته، منتشر شود.
سیامک گلشیری درباره تأثیر این مسائل بر کیفیت آثار ادبی گفت: ممکن است نویسنده‌ای بر اثر این مسائل کارش را کم کند، اما به گمانم روی نویسنده جدی هیچ تأثیری نخواهد گذاشت. مگر این‌که واقعا نویسنده مجبور شود میان کارهایش، کارهایی انجام دهد که به درآمدش کمک کند. در این‌جا نویسندگان با مشکلات زیادی مواجه هستند و هیچ امتیازی هم ندارند. فکر می‌کنم در این سال‌ها تنها چیزی که باعث شد تا حدودی به نویسندگان کمک شود، بیمه بوده است. نویسنده‌ها در این وضعیت اسف‌بار هیچ امتیاز دیگری نداشته‌اند.
او درباره راه حل این مشکلات عنوان کرد: راهکار مشکلات کاملاً معلوم است. همه هم می‌دانند باید چه‌کار کرد تا این وضعیت بهبود پیدا کند. لااقل اگر هیچ کاری نمی‌شود کرد، نباید سر راهش سنگ انداخت. باید امتیازاتی برای نویسنده قائل شد.
مرجع : ايسنا
