به گزارش مدیسن نت، محققان گزارش می‌دهند که داروی "مدروکسی پروژسترون استات" خطر مننژیوم داخل جمجمه‌ای را در صورت استفاده بیش از یک سال ۵.۶ برابر افزایش می‌دهد.

«نومی رولاند»، پزشک عمومی و اپیدمیولوژیست فرانسوی و سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «در کشورهایی که استفاده از مدروکسی پروژسترون استات برای کنترل بارداری رایج است [۷۴ میلیون کاربر در سراسر جهان]، ممکن است تعداد مننژیوم‌های قابل انتساب به این دارو بالا باشد.»علاوه بر این، داروهای هورمونی یائسگی مدروژستون و پرومژستون خطر ابتلاء به مننژیوم داخل جمجمه را به ترتیب ۴.۱ و ۲.۷ برابر افزایش دادند.

به گفته محققان، مننژیوم های داخل جمجمه عمدتاً تومورهای غیر سرطانی هستند که در لایه‌های بافتی که مغز و نخاع را می‌پوشانند رشد می‌کنند. مننژیوم ۴۰ درصد از سرطان‌های سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهد.
این سه دارو همگی حاوی پروژسترون بودند که مشابه هورمون طبیعی پروژسترون هستند. این دسته از داروها همچنین برای درمان بیماری‌هایی مانند اندومتریوز و کیست تخمدان نیز استفاده می‌شوند.

برای این مطالعه، محققان داده‌های سیستم بهداشتی فرانسه را برای بیش از ۱۸۰۰۰ زن که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ تحت عمل جراحی مننژیوم داخل جمجمه قرار گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند.هر مورد با پنج زن دیگر که مننژیوم داخل جمجمه‌ای نداشتند مطابقت داده شد.

تیم تحقیق استفاده زنان از داروهای پروژسترون، هیدروکسی پروژسترون، دیدروژسترون، مدروژستون، مدروکسی پروژسترون استات، پرومژستون، دینوژست و لوونورژسترل را دنبال کردند.به گفته محققان، استفاده طولانی مدت به عنوان یک سال یا بیشتر تعریف شده است، زیرا به نظر می‌رسد هیچ خطری با استفاده از داروها برای کمتر از یک سال وجود ندارد.

تحقیقات بیشتر برای درک اینکه چرا این داروهای خاص ممکن است خطر تومور را در برخی از زنان افزایش دهند، مورد نیاز است.این تیم گفت: «مطالعات آینده باید ارتباط بین مدت زمان مصرف و خطر پروژسترون‌های مورد مطالعه را بیشتر روشن کند.»به گفته محققان، گیرنده‌های پروژسترون در بیش از ۶۰ درصد مننژیوم ها وجود دارد که می‌تواند یک توضیح بالقوه در مورد این ارتباط ارائه دهد.