در ايران‌امروز، چيزي به نام شادي وجود ندارد

دکتر دانایی افزود: یکی از حالت‌های مثبتی که می‌تواند در مردم ایران و مردم هر کشوری در رابطه با شادی‌های جمعی وجودداشته‌باشد، این است که راهی برای تخلیه هیجان داشته‌باشند. می‌توانند هیجان و انرژی که در روانشان تجمع پیدا کرده را به شکل شادی بخش با سرور و نشاط اجتماعی تخیله کنند. در این حالت است که شادی‌ها می‌توانند غم و افسردگی را از جامعه دور کنند. چون مردم در حالت عادی راهی برای نشان دادن شادی و نشاط خود در ایران ندارند، زمانی که حالتی به‌وجود می‌آید که باعث احساس امنیت در مردم می‌شود ( زمانی که حس می‌کنند کسی با آن‌ها کاری ندارد) به راحتی شادی خود را بروز می‌دهند. مردم ما منتظر موقعیتی برای شادی هستند. چون ایران از تیم ملی قوی آرژانتین فقط یک گل خورده بود موقعیتی خوشایند ایجاد شده‌بود. دلیل اصلی روانی این مساله این است که مردم در فرهنگ ما شادی و نشاط خیلی کم دارند.نکته جالب این است که عده زیادی از مردمی که بعد از مسابقات فوتبال به خیابان می آیند و شادی می کنند اصلا فوتبالی نیستند.

وي در ادامه گفت: فرهنگ جامعه مردم ایران به شکلی است که پیوندهای اجتماعی همراه پیوندهای مردمی وجود دارد. مثل کشورهای دیگر نیست که مردم نسبت به یکدیگر سرد با روابط اجتماعی، فردی باشند. مردم دوست دارند که ارتباطات خود را با یکدیگر حفط کنند با وجود اینکه در چند سال اخیر ارتباطات کم شده‌است. معمولاً عاملی باعث می‌شود مردم راحت‌تر ارتباط برقرار کنند، مثل تصادفی که در جامعه ایرانی رخ می‌دهد، افراد اطراف ماشین جمع می‌شوند. برای همین حادثه در کشورهای دیگر افراد کمتری همدردی خواهندکرد. چون پیوندهای اجتماعی بین مردم زیاد است. در جامعه ایران عرق ملی بین مردم زیاد بوده و دوست دارند در هر اتفاق، هیجانات خود را بروز دهند. چه بهتر که این هیجانات مربوط به مواردی باشد که منجر به شادی و سرور خواهدشد. خود من از بعد جامعه شناختی دقت کردم، خیلی از مردم فوتبالی نبودند و حتی کسانی بودند که اصلاً به فوتبال علاقه‌ای نداشتند. ولی فوتبال را موقعیتی برای ابراز شادی و نشاط می‌دانستند. راهی که بتوانند هیجاناتی که در وجودشان مانده و تخلیه نشده را در محیط امنی با جیغ و فریاد خارج کنند.

اين استاد دانشگاه افزود: انسان نیازمند شادی و سرور است، یعنی هیجانات مثبت با انسان زاده می‌شوند. همانگونه که هیجانات منفی مثل استرس و خشم، کینه و دشمنی با انسان زاده شده‌اند. اگر بخواهیم درباره هیجانات مثبت از بعد روانشناختی صحبت کنیم، بدین صورت است که در مغز انسان هیجانات مثبت از طریق فعالیت‌هایی که در هیپوتالاموس و کورتکس مغز وجود دارد، ایجاد می‌شود و توسط انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین قوی‌تر می‌گردند. دلیل هیجانات مغزی افزایش فعالیت‌های هیپوتالاموس و کورتکس برای ایجاد لذت در افراد است، به خصوص در رفتارهای جمعی که به سمت مثبت هدایت می‌شود این فعالیت چند برابر خواهدشد. برای همین از شادی‌ در جمع لذت بیشتری می‌بریم. مسلماً همه انسان‌ها در معاشرت‌ها و رفتارهای جمعی مثبت و پیوندهای اجتماعی خیلی بیشتر احساس لذت و نشاط و سرور می کنند. این برای تمامی انسان‌ها صادق است. اگر بخواهیم سلامت روانی یک جامعه را تضمین کنیم باید اجازه شادی و نشاط را به آن جامعه بدهیم. چون در ایران نسبت به فرهنگ‌های دیگر جوان‌ها محدودتر هستند از هر فرصتی حتی باخت در برابر تیم آرژانتین استفاده می‌کنند.

وي در خصوص نقش دولت در ایجاد شادي در مردم گفت: برای هیجان مردم باید سوپاپ اطمینان بگذاریم تا آرام تخلیه شود. در غیر این صورت در اولین فرصت منفجر خواهدشد. چون در هر صورت هرچه هیجانات در وجود یک فرد باقی بماند در جاهای دیگر خود را به صورت منفی نشان خواهد داد. من فکر می‌کنم بهتر است در حالت عادی جامعه ما به سمت شادی و نشاط برود. با غنی‌تر کردن فرهنگسراها و پارک‌ها، جوانان بتوانند به صورت مثبت و مشروعی شادی کنند. که در این صورت می‌توانیم از حالت افسردگی خارج شویم. تهیه سریال‌ها و فیلم‌هایی که برای مردم جذابیت داشته باشد می‌تواند حال مردم را بهتر کند. افراد نباید برای بروز رفتارهای خود منتظر فرصت بمانند. حالتی که ممکن است در جامعه بی‌نظمی ایجاد کند.

دانايي در مورد تاثير شادی‌های دسته جمعی بر روی جامعه گفت: من با هیجانات جمعی موافق هستم. مثل برنامه‌هایی که در پارک‌های عمومی برگزار می‌شود. می‌تواند به صورت نمایشنامه خوانی باشد که مردم بتوانند به صورت رایگان از آن استفاده کنند. شادی، در باز آفرینی شادی می‌تواند تاثیر زیادی داشته‌باشد. کافی است یک روز کنار خیابان بایستیم و رفتار مردم را نگاه کنیم، خواهیم دید یکی زیر لب غرغر می‌کنند، اگر به راننده‌ها توجه کنیم می‌بینیم که اکثراً عصبی هستند. اگر بخواهیم به فرهنگ کلی جامعه ایران نگاه کنیم میبینیم که اکثر مردم یا استرس دارند یا دچار عصبانیت‌هایی هستند که ممکن است خیلی بی مورد ایجاد شده‌باشد. این عاملی است که این افراد هیجانات مثبت خود را تخلیه نمی‌کنند و شادی و نشاط در ایران کم و کمتر می‌شود.

وي در پايان خاطر نشان كرد: منع شادی، نشاط، هیجانات جمعی و ایجاد محدودیت برای مردم، باعث می‌شود مردم نتوانند هیجانات مثبت خود را تخلیه کنند. از نگاه روانشناختی هر وقت نتوانیم هیجان خود را تخلیه بکنیم، هوش عاطفی بسیار ضعیفی خواهیم‌داشت که مسلماً در جای دیگر به صورت آشوب و بی‌نظمی خود را نشان خواهدداد.