محققان دریافتند خواب دیدن، پردازش خاطرات دارای بار عاطفی را در اولویت قرار می‌دهد و سپس از شدت آنها می کاهد.محقق ارشد «سارا مدنیک»، استاد علوم شناختی در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «ما کشف کردیم افرادی که خواب می‌بینند، پردازش حافظه عاطفی بیشتری دارند، که نشان می‌دهد رویاها به ما کمک می‌کنند تا تجربیات عاطفی خود را پردازش کنیم.»

مدنیک در ادامه می‌افزاید: «این مهم است زیرا می‌دانیم که رویاها و خواب‌ها می‌توانند تجارب بیداری ما را منعکس کنند، اما این اولین شواهدی است که نشان می‌دهد با اولویت دادن به خاطرات منفی بر خاطرات خنثی و کاهش واکنش عاطفی روز بعد، نقش فعالی در تغییر پاسخ‌های ما به تجارب بیداری ایفا می‌کنند.»

برای این مطالعه، از ۱۲۵ زن در اواسط ۳۰ سالگی در شب خواسته شد تا مجموعه‌ای از تصاویر را که تجربیات منفی را به تصویر می‌کشد - مانند تصادف رانندگی - و همچنین تصاویر خنثی مانند یک زمین چمن را مشاهده کنند. آنها هر تصویر را بر اساس شدت احساس آن ارزیابی کردند.سپس زنان در خانه یا در یک اتاق خواب خصوصی آزمایشگاه به خواب رفتند. همه حلقه‌ای می‌پوشیدند که الگوی خواب و بیداری آنها را کنترل می‌کرد.

روز بعد، آنها رویاهای خود را در دفتر خاطرات خواب یادداشت کردند و حالت کلی خواب‌هایشان را ارزیابی کردند.
دو ساعت پس از بیدار شدن از خواب، زنان یک آزمایش تکمیلی شامل تصاویر نشان داده شده در شب قبل داده شدند تا تعداد آنها و واکنش شأن نسبت به آنها اندازه گیری شود.

نتایج نشان می‌دهد بیمارانی که خواب دیدن را گزارش کرده‌اند، تصاویر را بهتر به خاطر می‌آورند و نسبت به تصاویر منفی واکنش کمتری نشان می‌دهند، الگویی که در افرادی که خواب دیدن را به خاطر نمی‌آورند، رخ نمی‌دهد.
علاوه بر این، هر چه رؤیا مثبت‌تر باشد، فرد روز بعد به تصاویر منفی امتیاز مثبت‌تری می‌دهد.

مدنیک گفت: «این تحقیق به ما بینش جدیدی از نقش فعال رویاها در نحوه پردازش طبیعی تجربیات روزانه را می‌دهد و ممکن است منجر به مداخلاتی شود که رویاپردازی را افزایش می‌دهد تا به افراد کمک کند تا تجربیات سخت زندگی را پشت سر بگذارند.»