خطر سلامت روان مرتبط با دیر بیدار ماندن بدون توجه به زمان خواب ترجیحی فرد، ظاهر می‌شود.
«جیمی زایتزر»، محقق ارشد و استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، گفت: «ما دریافتیم که تا دیروقت بیدار ماندن برای سلامت روان خوب نیست.»

برای این مطالعه، محققان نزدیک به ۷۴۰۰۰ فرد میانسال و مسن را در بریتانیا ردیابی کردند.
بیش از ۱۹۰۰۰ نفر گفتند که آنها تیپ صبحگاهی هستند، در حالی که حدود ۶۸۰۰ نفر به عنوان گروه شب زنده دار شناخته شدند. بقیه یک جایی وسط این دو گروه بودند.

از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک مانیتور فعالیت بپوشند تا خواب آنها را در طول هفت روز ردیابی کند. سپس زمان خواب ترجیحی آنها با خواب واقعی و سلامت روان آنها مقایسه شد که از طریق سوابق سلامت آنها تعیین شد.

تجزیه و تحلیل نشان داد افرادی که تا دیروقت بیدار می‌ماندند، مطابق با زمان خواب ترجیحی‌شان، میزان بیشتری از اختلالات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب داشتند.زایتزر گفت: «بدترین سناریو قطعاً این است که مردم تا دیروقت بیدار بمانند.»

به گفته محققان، افراد سحرخیزی که با طلوع خورشید بیدار می‌شدند، از بهترین سلامت روانی برخوردار بودند. اما اگر مجبور می‌شدند تا دیروقت بیدار بمانند، سلامت روان آنها نیز آسیب می‌دید، البته نه به اندازه افراد شب زنده دار.

زایتزر خاطرنشان کرد: «خودکشی، جنایات خشونت آمیز، مصرف مشروبات الکلی، مصرف مواد و پرخوری در شب بیشتر در این افراد رایج است.»به گفته محققان، یک نظریه به نام فرضیه «ذهن پس از نیمه شب» معتقد است که تغییرات بدن و مغز در اواخر شب می‌تواند افراد را تحریک‌پذیر، منفی‌تر و مستعد ریسک‌پذیری کند.

زایتزر به جغدهای شب توصیه می‌کند که قبل از ساعت ۱ بامداد بخوابند.تیم او قصد دارد بررسی کند که آیا تغییر رفتارهای خاص در اواخر شب، به جای زمان خواب، می‌تواند سلامت روان را بهبود بخشد یا خیر.