گروه فرهنگی: مدیرعامل تماشاخونه میگوید: تمام مالکیت مادی معنوی فکری سریال آمستردام همچنان برای تماشاخونه است و هیچ پلتفرمی حق انتشار این سریال را ندارد. طبق گفته بهروز نصرالهی رای دادگاه تجدید نظر در پرونده سریال «آمستردام» بر خلاف جوسازی ایجاد شده به معنی محکوم شدن این پلتفرم نیست، بلکه سرمایهگذار این سریال تنها توانسته رای خانه سینما را غیر لازمالاجرا نشان دهد و با این حال تماشاخونه در تلاش است تا دوباره در فرآیند اعتماد به سرمایهگذار این سریال دچار اشتباه نشود و به باور کاربران خود خدشه نزند و مسئله را با مراجع قانونی پیگیری کند.
اگر پیگیر ماجراهای VODها و سریالهای آنها باشید حتما در جریان قطع ناگهانی سریال آمستردام از پلتفرم تماشاخونه هستید، پلتفرمی که بر پایه AVOD فعالیت خود را آغاز کرد و آمستردام به عنوان اولین سریال اختصاصی این پلتفرم شناخته شد.
بهروز نصرالهی مدیرعامل تماشاخونه درباره مشکلات ایجاد شده در رابطه با سریال آمستردام میگوید: طرح خرید سریال آمستردام در بهمن ماه ۱۴۰۱ برای تماشاخونه مطرح شد، سریالی که حدود دو سال از تولید آن گذشته بود و علیرغم مذاکرات متعدد با پلتفرم های مختلف به توافقی نرسیده بود، پس از برگزاری جلسات کارشناسی و مدیریتی، تماشاخونه طی قراردادی که ۱۴اسفند ۱۴۰۱ با سرمایهگذار سریال آمستردام منعقد شد تمام حقوق مادی و معنوی سریال آمستردام به تماشاخونه واگذار شد. واگذاری ۳۰ قسمت در چارچوب مجوزها به تماشاخونه صورت گرفت و بنا به مفاد قرارداد انحصار پخش نیز در اختیار پلتفرم تماشاخونه قرار گرفت.
نصرالهی ادامه میدهد: همه بندهای قرارداد از ابتدا شفاف بود و بند به بند آن به تایید دو طرف رسید و قرارداد امضا شد. در این قرارداد حق و حقوق طرفین به طور شفاف قید شده است و تاریخ شروع پخش سریال و هر آنچه مرتبط به موضوع نیز، مشخص شده است. برای مثال در بخشی از این قرارداد آمده بود که پخش سریال از اواخر فروردین سال ۱۴۰۲ آغاز شود و تماشاخونه طی سه مرحله کل مبلغ قرارداد به ایمان افشار سرمایهگذار سریال پرداخت شود و ایشان هم سریال را به طور کامل به پلتفرم تماشاخونه تحویل دهد. در این حد بگویم که ما پیش از آنکه ایشان تعهدات مرحله اولشان را انجام دهند، واریزی ابتدایی را انجام دادیم، اما بعد از آن کمکم بهانهگیریهای ایشان شروع شد.
مدیرعامل تماشاخونه ادامه میدهد: در صورتی که هنوز سی قسمت ابتدایی را تحویل نداده بودند و این سریال هنوز به درآمدزایی نرسیده بود،سرمایهگذار از قسمت هشتم ساز ناسازگاری زد. ادعای سرمایهگذار هم این بود که بنا به یکی از بندهای قرارداد سرمایهگذار میتواند از محل درآمد تبلیغات سهم داشته باشد و به همین بهانه قسمت ۹ را تحویل ما ندادند.
چندین جلسه مداوم با هیات مدیره رایمون مدیا و سرمایهگذار برگزار کردیم و اعلام کردیم که ما تا کنون میلیاردها تومان خرج بیلبوردهای این سریال کردهایم وهنوز به درآمدی نرسیدهایم. از آقای افشار خواستیم تا رفتار غیرحرفهای خود را کنار بگذارند.
حتی پذیرفتیم به منظور تضمین درآمد از محل تبلیغات تا یک سوم کل مبلغ قرارداد به عنوان الحاقیه قرارداد اضافه کنیم. اگر منصفانه نگاه کنیم هیچ کدام اینها حق نبود و فقط به خاطر اعتبار آسیاتک و تماشاخونه و به احترام کاربرانمان شرایط ناعادلانهای را پذیرفتیم تا با لجبازی اقای افشار حیثیت و اولین سریال اختصاصی ما زیر سوال نرود. با اصرارهای ما و تعهد امتیازات ناعادلانهای که به ایشان دادیم توانستیم قسمت ۱۰ و ۱۱ را هم از ایشان بگیریم. اما زیادهخواهیهای آقای افشار منجر شد که روند پخش سریال به درستی پیش نرود و از قسمت دوازده به بعد تا کنون هیچ قسمتی به دست ما نرسیده است.
در ادامه کار این دعوا به خانه سینما کشیده میشود، نصرالهی در این باره میگوید: شکایت را به خانه سینما بردیم چرا که داور قرارداد هیئت داوری خانه سینما بود و رای داور برای طرفین لازم الاجراست. خانه سینما برای ما جلسههای متعدد کارشناسی و رفع اختلاف گذاشتند و تا حدی که تمامی مستندات ما مورد بررسی حسابرس قانونی قرار گرفت و در نهایت و با همه فراز و نشیبها حکم خانه سینما صادر شد.
۲۷ آذر ماه بود که رای داوری خانه سینما ابلاغ شد. در رای آمده بود که ما باید آمستردام را از پلتفرم برداریم و به طور کل به دلیل حبس قسمت های بعدی سریال توسط آقای افشار قرارداد فسخ می گردد. طی فسخ قرارداد هم طبیعتا باید تمامی خسارت و هزینههای که متحمل شده ایم از جمله تبلیغات انجام شده و کاربران از دست رفته و حقوق مخاطب محاسبه و پرداخت میشد.
پس از رای داوری خانه سینما جلسه ای با حضور آقای افشار و بزرگران خانه سینما اعم از کمیته داوری قرارداد برگزار کردیم و تمام هدف ما صلح و سازش و توافق بر سر ادامه روند پخش قرارداد بود، پیشنهاداتی که از سمت ما مطرح شد در راستای رفع تمامی موانع گذشته بود. اشاره کنم که آقای افشار تنها سرمایه گذار این سریال نبوده و در طول مدت پخش سریال سه فرد دیگر نیز نسبت به سریال ادعای مالکیت کرده بودند و تمام این مشکلات هر روز تماشاخونه را وارد چالش جدیدی میکرد. در نتیجه باید در توافق جدید آن موارد حل و فصل میشد.
در نهایت ایشان به رای خانه سینما به عنوان داور قرارداد نیز پایبند نبوده و به دادگاه میروند و ابطال رای خانه سینما را از دادگاه میگیرند، یعنی در واقع ما حالا بازنده این دعوی نیستیم و آقای افشار هم برنده شکایت نیستند، بلکه ایشان توانستهاند رای خانه سینما را غیر لازمالاجرا نشان دهند و رای فسخ قرارداد را باطل کنند. با ابطال رای داور همه چیز به نقطه شروع طرح دعوی رسیده با این تفاوت که اکنون بیش از 50 هفته از حبس سریال و عدم تحویل قسمت های بعدی سریال به تماشاخونه گذشته است و قرارداد توسط تماشاخونه به صورت یکطرفه فسخ شده تلقی میشود.
او ادامه میدهد: در تمام این مسیر هرگز به دنبال رسانهای کردن این دعوی نبودهایم، چون اولین سریال ما بود و دوست نداشتیم مخاطبانمان با تجربه بدی مواجه شوند، در حال حاضر هیچ گونه توافقی مبنی بر ادامه پخش سریال با آقای افشار صورت نگرفته است و بسیار بعید است که این موضوع محقق شود، چرا که کماکان به نظر می رسد آقای افشار تنها سرمایه گذار و مالک این سریال نیست و مدعیانی در این رابطه به صورت جدی وجود دارد و از طرفی هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که آقای افشار به چارچوب و توافق جدیدی پایبند باشد و در ادامه مسیر چالش جدید ایجاد نکند. در تمام این مدت تلاش ما این بوده که موضوع در خانه سینما به صلح و سازش برسد، اکنون که پرونده آمستردام به مراجع قضایی کشیده شده ما هم برای احقاق حقوق خود و کاربران تماشاخونه همان مسیر را ادامه می دهیم.